De ù£é#&!!à0-pen, de k('§hjeu's!!!

Nu ben ik het beu!

Dat licht dampige doet het 'em telkens weer. Dat, en de avondkilte die door de lemige spleten in mijn schuilplaats naar beneden sluipt. Het doet steeds opnieuw zachte rillingen van genot en golven van verwachting door mijn verstijfde lichaam gaan. Wakker worden is altijd een lastig ogenblik, maar eens ik me ontvouwen heb gaat het snel.  Ik rep me opwaarts, met krachtige voetrimpelingen breek ik door het kruimelige oppervlak en ruik onmiddelijk de nieuwe oogst, nog voor ik de geur van mijn companen opmerk.  We zijn met veel, en we zijn hongerig.  Ik spurt naar de dichtsbijzijnde stengeltjes en begin te schrokken. Met luid tonggesmak en raspend getrek van mijn kaak verdwijnt het jonge groen, met zaadhuidje en al, al snel in mijn maag.  Toegegeven, we zijn misschien niet het meest welopgevoede ras hier, maar honger overroept alle tafelmanieren. Het duizelt me! Al mijn zenuwknopen tintelen van plezier! Ik ontwaar wel tienduizenden jonge scheutjes rond mij, die met hun heerlijke geuren haast staan te smeken om als eerste opgepeuzeld te worden! En ik ontwaar ook mijn honderden soortgenoten - zelfs Sljoerg, Klot en Mhfiew, alhoewel ik dacht dat ze na het festijn van gisteren zouden gebarsten zijn. Grapje - dat kan niet, want we zijn nu eenmaal heel rekbaar.  En dan brult iemand de uitdaging voor deze nacht: het ganse veldje kiemplantjes in één strooptocht doen verdwijnen! Het lijkt haast onmogelijk, maar al dollend en lachend over elkaars slijverds heen schuivend, denk ik - dit zal wel lukken. 

Beu zeg ik U! Het is al vijf jaar geleden, vijf jaar!, dat er nog korenbloemen, kamillekes, kolleblommen of Gele ganzenbloem in mijn graanakkertje te zien waren!  En mijne frank (ja zo ne ouderwetse) wou maar niet vallen.  Hoe dom kan je zijn?  Maar in 't voorjaar heb ik met eigen ogen gezien hoe de massale opkomst aan kiemplantjes als sneeuw voor de zon wegsmolt.  En vermits dat blijkbaar heel selectief gebeurde - alle bolderikken en akkerkooltjes bleven mooi doorgroeien - is 'em eindelijk gevallen.  De ù£é#&!!à0-pen, de k('§hjeu's!!!  Die slimy slugs sloeken verdorie alles op!  Dure mannen dat dat zijn!  Weet je wel hoe veel die zakjes met akkerbloemenmengsel wel kosten?  Ik wil de vogeltjes wel voeren ... maar de slakken?

En jaren had ik hò-pen van die zaden over.  Ik kon jullie zonder probleem allemaal van zaaigoed voorzien hebben.  Maar sinds de grote slakkenplagen van 2008 en 2009 is alles op.  Jaar na jaar zaaide ik vol verwachting het pas omgespitte veldje weer in, maar tevergeefs. 

een zee van Bolderik

Maar nu is het gedaan - ik laat niet meer met me sollen!  Volgende lente begin ik een offensief.  Ik heb al een plan-de-campagne, de strategie is uitgedokterd, tactische zetten worden voorbereid.  Pech voor de Sljoergen, Klotten en Mhfiews van deze wereld, maar ik wil terug kleur in mijn graanveldje!