Posts tonen met het label Borders. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Borders. Alle posts tonen

dinsdag 28 juni 2016

Cathérine Deneuve

Als actrice is het al een opvallende madame, en als Geranium mag ze er ook zijn!



Geranium 'Cathérine Deneuve' is een ontdekking van kweker Thierry Delabroye. Hij ontdekte deze kruising in 2011 tussen zaailingen van Geranium psilostemon in zijn kwekerij  te Hantay (tussen Lille en Lens).


'Cathérine Deneuve' is een kruising tussen Geranium oxonianum en Geranium psilostemon. De plant wordt bij ons zo'n 60 cm hoog en geeft van mei tot voorbij augustus bloemen met - voor een Geranium - opvallend smalle kroonbladen. 

Die stervormige bloempjes maakt deze variëteit tot een verrassende verschijning onder de Geraniums. 

Blijkbaar is dat een genetisch kenmerk die nog al eens optreedt bij oxonianum kruisingen. Ook 'Lady Moore', 'Sherwood' en de  'thurstonianum' variëteiten vertonen die slipvormige kroon, alle roze met een bleek hart. Maar ik vind 'Catherine Deneuve' mooier door het donkere hart, dat ze overerfde van G. psilostemon, de Armeense ooievaarsbek.

Op de foto staat ze als blikvanger aan de rand van de gele border.


zaterdag 9 april 2016

Varenborder verhuist


Het stond al een tijdje vast, maar er moest toch eens werk van gemaakt worden. De varenborder moest verhuizen. De noordzijde van het huis wordt het komende jaar een werf. Want we willen er een carport. Koning auto eist een stukje tuin op. En vermits we er enkele imposante varens staan hebben was het kiezen. Alles op de composthoop of toch trachten de varenborder te verhuizen.




En de keuze viel op het laatste. De plek waar de varens naar toe verhuizen is de knipselstruik naast de schuifaf-annex schommel. De keuze van een struikkamperfoelie was toch al een beetje ongelukkig (daar moet je zo vaak aan snoeien) dus die werd nog redelijk vlot opgegeven. Ik gooide die struikjes er al enkele maanden geleden uit en begon met dat plekje om te spitten en er compost onder te werken.




De enigen die die struikenmassa gaan missen zijn de poezen - die gebruikten dat als schaduwrijk verstop- en rustplekje




En de afgelopen dagen was het dan zo ver. Varen na varen werd uitgespit en verhuist naar zijn nieuwe standplaats. Dat viel nog mee tot we aan dit exemplaar begonnen: een imposante stijve naaldvaren, groenblijvend en met een veel te grote kluit om zo maar uit de grond te tillen.




Dus dan maar op een slimme manier. Met een goede hefboom en steunpunt om die kluit telkens enkele cm op te tillen, en wat planken om er onder te schuiven werd die kluit cm na cm uit de grond getild. Tot de onderkant op hoogte van het maaiveld kwam. Dan moesten we ‘em slechts nog in een op zijn zijkant gelegde kruiwagen rollen en vervoeren. Een makkie eigenlijk – we hebben ons niks overtild, maar er was wel tijd voor nodig.




Ongeveer alle varens staan hier op hun plaats. Alleen de honderden Slanke sleutelbloemen die ik naast de varenborder uitgroef moesten nog uitgeplant worden.  




Wat ondertussen al gedaan is:





zondag 5 juli 2015

Als kool

Kom je even binnen in ons nieuwste tuinkamer? Het is echt de moeite zoals de nieuw aangeplante borderplanten er groeien als kool! En vooral – ik heb de indruk dat deze borders wel eens van bij de eerste aanleg gelukt zouden kunnen zijn. Zouden we het dan toch een beetje in de vingers krijgen, na al die jaren – een border ontwerpen?

Volg maar. Eerst een mooi zicht van buiten de tuinkamer naar het zithoekje toe. Aantrekkelijk door de bloemrijke achtergrond door het moederkruid. Op de voorgrond een beemdooievaarsbek. Die stond er al voor de aanleg van het terras en daarom bouwden we de drempel iets naar links ipv mooi in het midden.







In het midden van de tuinkamer, rond de lijsterbes, een dromerige wolk van geraniumbloempjes. We kozen 'dreamland', en nu ben ik daar erg blij mee, want blijkbaar leveren die niet alleen een massa bloemen, maar zijn die geschakeerd van lichtroze tot wit bij de afbloei. Heel verfrissend!




De linkerzijde is beplant met roodbloeiende soorten, ondersteund door enkele witte hortensia’s. Die lopen naar hun einde en de randen van de bloesems kleuren nu onverwacht wat rozig. Maar rood is er! Indringend donkerrood van een anjer, meegebracht uit Ierland; en het zachtere rood van een -zoals door de verkoopster beloofd - extreem lang bloeiend zonneroosje 'Hartswood ruby'. Echt een aanrader! Bloeit nu al acht weken, en gaat blijkbaar nog even doorgaan.




Links daarvan een rode Astrantia major 'Claret' en een donkere Scabiosa macedonica, die zich wat verweeft met een roodpaars reukerwtje.



En daarnaast de Apothekersroos die we van Roos en Velt kado kregen. Ja, die is van plaats veranderd. Want het fuchsiafelle roze vloekte volgens ’t biodivers vrouwke te veel met de wit-gele kleur van de borderplanten in de rechtse border. Dus mocht ie hier naast de Scabiosa staan, die vloekt tenminste niet. Hij wisselde van plaats met de Mariadistel.





Op deze foto van vorige week valt het zo nog niet op, maar de zeesilene doet erg haar best om blikvanger te zijn. 


Ben ik blij dat we van die 'weisskehlchen' zeven plantjes gekocht hebben! Schitterend plantje.



Nu staan de gele planten nog niet echt in bloei, op de Trifolium ochroleucon en het Mottenkruid na. 



Wat ik ook een geslaagde aankoop vind is de Geranium oxonianum 'Catherine Deneuve'. Nu ik die zo zie moet dat ook prachtig zijn indien innig gemengd met de 'Dreamland'.




En verder staan de witte boemen al wel volop te schitteren. Een lage Gaura lindheimeri 'short form' geheten en de Campanula's: C. lactiflora 'alba' en C. punctata 'wedding bells'.





Die laatste is mijn favoriet, met die dubbelgerokte kroon heeft ie inderdaad iets feestelijks.

En dan eindigen we de rondleiding weer aan de uitgang, met een mooi beeld van de Beemdooievaarsbek.



Wat later in de zomer neem ik jullie nog eens mee, als er weer wat nieuws te zien is.

donderdag 28 mei 2015

Cirkelterras - part IV - de borders

Dat was allemaal veel meer werk dat ik eerst inschatte, zo'n terrasje met border aanleggen. Op het eind heb ik nog wat hulp ingeroepen om het af te werken - bovenop de hulp van steeds met zwaargeladen kruiwagens rondhotsende Jongste zoon kwamen Oudste en Middelste zoon en hun vriendinnen een dagje helpen.

Het terrasje werd dichtgepapt met cement, waar de border moest komen eerst volgestort met zelfgemaakte compost en daar bovenop een lading grond.

En dan het moeilijke: de beplanting kiezen.



Daarvoor zijn we tenslotte naar Beervelde gereden en ook dat was niet genoeg. Want je schrikt natuurlijk telkens weer hoe schamel je dure aankopen er weer uitzien na het uitplanten. Zo'n nieuwe plantjes dat zie je amper staan.




Dus nog naar twee andere plantenwinkels geweest en wat planten gekregen van vrienden en familie.



En zo landden we tenslotte op een plantenlijst van 35 soortjes ... als ik er geen vergeten ben.
Wat ons weer doet twijfelen - want hadden we bij aanvang niet gezegd dat we niet weer eens dezelfde fout mochten maken als anders, door te veel soorten te zetten? Gingen we deze keer niet werken met grotere massieven van één soort?

... dat is dan dik mislukt ;-)





  1. Silybum marianum - Mariadistel
  2. Scabiosa cultivar
  3. Astrantia major 'Claret'
  4. Hydrangea macrophylla 'Frisbee white' - Hortensia
  5. Helianthemum hybride 'Hartswood Ruby' - Zonneroosje
  6. Dianthus Anjer
  7. Geranium 'Anne Thompson'
  8. Tanacetum parthenium - Moederkruid
  9. Polygonum amplexicaulis 'Blackfield'
  10. Digitalis purpurea 'Pam's split'
  11. Leucanthemum vulgare cultivar - Margriet
  12. Eryngium giganteum - Ivoordistel
  13. Astrantia major 'Star of Billion'
  14. Geranium 'Dreamland' (='Bremdream')
  15. Dryopteris sp. - Varen
  16. Verbascum blattaria - Mottenkruid
  17. Calanthe takane (discolor x sieboldii) hybride - Calanthe orchidee
  18. Gaura lindheimeri 'short form'
  19. Trifolium ochroleucon
  20. Hemerocallis 'American revolution' - Daglelie
  21. Phlomis russuliana
  22. Cephalaria gigantea - Gele reuzenscabiosa of Schoepkruid
  23. Dryopteris filis-mas - Mannetjesvaren
  24. Choisya 'White dazzler'
  25. Rosa gallica - Franse roos
  26. Silene maritima 'Weiskehlchen' - Lijmkruid
  27. Campanula lactiflora 'alba' - Klokjesbloem
  28. Rudbeckia fulgida 'Goldsturm' - Zonnehoed
  29. Geranium macrorrhizum 'white ness'
  30. Geranium oxonianium 'Catherine Deneuve'
  31. Campanula punctata 'Wedding bells'
  32. Salvia microphylla?
  33. Campanula persicifolia - Prachtklokje
  34. Geranium pratense - Beemdooievaarsbek
  35. Malva moschata - Muskuskaasjeskruid


donderdag 26 maart 2015

Cirkelterras - part I

Jaren ligt dit project al te wachten. Wat dat betreft heeft het veel gelijkenissen met het vijverproject van weleer. Ook dat bestond al jaren in mijn hoofd alvorens er aan begonnen werd.

Ik heb al eens gepolst naar ideetjes voor de uitvoering ervan. Want we waren lang in dubio. Over een terras waren we het al eens, maar hoe die er precies moest uitzien en hoe groot, dat was allemaal niet duidelijk. En of er al dan niet een plek moest komen om de bonsai’s tentoon te stellen waren we ook niet zeker.


Ondertussen overgroeide de hoop platte kasseistenen die er lag te wachten met een dikke laag klimop. Tegelijk werd die door een haag omcirkelde plek gebruikt als stelplaats voor takkenhopen, wachtend op versnippering.


Maar nu is het zover. De takken werden verhakseld en de vrijgekomen plek werd ontdaan van - het leek wel kilometers - klimopgroei.
Want na lang schetsjes te maken, af te keuren en voor de zoveelste keer herbeginnen hebben we tenslotte dit ontwerp gemaakt:


Het wordt dus een cirkelvormig terras met stoepkasseitjes (diameter 3,6m) en een zithoekje met hakselhoutbodem (diameter 2,5m). Er rond komen kleurrijke borders.

Ik groef een zeer ondiepe sleuf waar de rand van het terras moet komen en startte de werken met de aanleg van de toegangstreden. Waarop de familieleden schrokken dat het terras zo hoog zou komen. Maar dat lijkt alleen maar zo hoog van deze kant gezien, want onze tuin helt af.


Ik kon ook niet diep uitgraven, want anders zou ik te veel de wortels van de omringende haag of de centraal staande lijsterbes beschadigen. Dus moet het er allemaal bovenop. Dat is niet erg, want na de werken moet ik rond het terras nog aanvullen. Er ligt nog een grote hoop grond in de kippenren. Nu weet ik eindelijk waar er mee naar toe.


De stoepkasseitjes legde ik een beetje bol, zodat het water goed afstroomt. 

Nu kan ik aan de volgende fase beginnen: de rand van het zithoekje.

zondag 23 september 2012

Ongenode gasten


Toch vreemd dat je sommige soorten met open armen verwelkomt, en andere liever weer zo snel mogelijk buitenveegt - en hoopt dat ze nooit meer terugkomen? 

Af en toe scan ik mijn tuin op enkele ongewenste gasten.  "Hola! heeft de biodiverse tuin dat dan?", hoor ik je zeggen!  Ja, helaas wel - en dan heb ik het nu eens niet over die slijmerige koppotigen.  Want jullie dachten wellicht dat in mijn biodiverse tuin zowat alles welkom was, niet?  Dat was dan fout gedacht.

Op dit ogenblik zijn er enkele plantensoortjes in mijn tuin die ik er liever niet zie.  Twee zijn er op slinkse wijze binnengekomen, met plantgoed tussen andere, gekochte en gewenste soortjes.  Zo zit ik met Oranje havikskruid en Indische schijnaardbei opgescheept.  En beide zijn me geniepige rakkers! 

Zo was de Indische schijnaardbei opeens opgedoken in een stukje van de tuin, die we als kinder(moes)tuin ingericht hadden.  Vermits dat stukje tuin alras verwaarloosd werd heeft ie daar wellicht kunnen bloeien en wat zaden achterlaten.  Dat vermoed ik toch want toen dat kindermoestuintje werd opgeruimd, kwam de toplaag in het kippenhok terecht, in de veronderstelling dat de kippen wel alle onkruid zouden intomen.  Maar vermits er dit jaar erg weinig kippen overbleven om te krabben - twee slechts -, was de Indische schijnaardbei er terug opgedoken en had ie zich op een-twee-drie geniepig over wel drie vierkante meter verspreid, onder de dekking van een bosje brandnetels.  Wat een verrassing!  Maar na een inspannend uurtje schoffelen en hakken is er niet één schijnaardbei over – hoop ik. 




Het Oranje havikskruid is een ander verhaal.  Daar ben ik zelf een beetje stom geweest en had ik naar het biodivers vrouwke moeten luisteren (doe ik best altijd eigenlijk).  Zij wou die soort al onmiddellijk weg uit de border waar ie opdook (De kleur vloekte nogal).  Hij was in een potje van een gekochte vaste plant meegereisd en stond al gauw te pronken met enkele feloranje bloemen.  Ik vond het wel een aardig soortje en heb ’em in bloem en zaad laten komen en het jaar er op zelfs op twee plekken laten voet aan de grond krijgen .  ai Ai AI!  Dat had ik beter niet!  Nu duikt ie hier en daar op - zowel in borders als onder hegranden en in het gazon.  Na een aanvankelijke paniek ben ik tegen die soort een nultolerantie beleid (wat een vies woord eigenlijk!) beginnen voeren.  Overal waar er ook maar één rozetje de kop opsteekt - en ik ken ondertussen de gevarenzones - gaan die er stante pede uit!




Nu vinden jullie het wellicht niet zo vreemd dat er van die soortjes zijn die je als onkruid bestempeld, maar het fenomeen zit vreemder in elkaar dan dat.

Zo doe ik bijvoorbeeld helemaal niks tegen het Vijfvingerkruid, Aardbeiganzerik of Bosaardbei.  Ik verwelkom ze zelfs en heb ze in mijn tuin geïntroduceerd en ook deze soorten breiden zich goed uit.  En dat op krek dezelfde manier als de Indische schijnaardbei of Oranje havikskruid: zo met van die snel om zich heen grijpende kruipstengeltjes waar mini-plantjes aan komen. 

Is er dan echt geen verschil?  Eigenlijk wel, en het ligt ‘em niet in de predikaten “niet-inheems”, of "invasieve soort" alleen (Want dan had ik ook geen Draadereprijs in mijn gazon gezet). 

Alhoewel, ik ben toch erg geschrokken van de verbreidingssnelheid van die twee soorten.  Misschien is dat van dat “invasief karakter” misschien wel waar … en zouden we deze raadgevingen dus beter toch opvolgen. 

Nee, het is vooral omdat dat ik Indische schijnaardbei gewoonweg niet mooi vind - en een valse trien ook: de vruchten zijn geeneens lekker. Geef mij maar een echte Bosaardbei dan.  En een bloemenweide of gazon waar mijn moeizaam verzamelde soortjes weggeconcurreerd en overklast worden door flashy oranje flurken? 

Nee dank je. 

zondag 17 juni 2012

"Ge hebt toch wel gezien ...

... dat er een merel zit te broeden"?  vroeg ze.  "Ja - daar waar ge wilt invliegen met uw snoeischaar - daar ja".

Oei - gelukkig heeft het biodivers vrouwke scherpere ogen én een beter geheugen dan ik.  In al mijn werklust zou ik er nogal onbezonnen ingevlogen zijn ...

Nog even voorzichtig gepiept in de haag en jawel - een nest met vier jongen.

 
Dus heb ik de haag gesnoeid min een viertal meter - toch een beetje uit de buurt gebleven van het nest (zie je links op de tweede foto).  Zo zitten ze beter beschut - kan kat van de buren ze niet zo goed zien. 

We zijn dus weer druk bezig geweest - nu dat het eens droog was, en ik even vrijaf had van de verbouwingen binnenshuis.  Het was hoog tijd dat we aan de haag begonnen!

Maar gelukkig was er ook tijd om te genieten.  Er stond alweer vanalles in bloei


De borders bijvoorbeeld ...



... of het hooilandje - het blauw is van Beemdooievaarsbek en Beemdkroon.  Het geel van de Grote ratelaar en de witte stipjes van Glad walstro.

Maar wat ik jullie eigenlijk echt wou tonen was de op-het-eerste-gezicht foto van deze maand.  Ik had 'em al wel genomen maar geen tijd gehad om te posten.



Wil je het beeld vergelijken met deze van de vorige maanden, kijk dan HIER.