donderdag 23 augustus 2012

Nieuw interieur gezocht.

Wij zoeken nieuw interieur.  Voor één van onze kamers.  Nee - niet een nieuwe slaapkamer of salon, toilet, keuken of trendy dressing (daar droomt het biodivers vrouwke al jaren van).  Nee, we zoeken een nieuwe inrichting voor één van onze tuinkamers.

zicht op de "dubbele spiraal" vanop het centrale gazon

Vier jaar geleden maakte ik de dubbele spiraal haag leeg.  De ganse binnenkant werd gestript, alle haagplanten gingen er uit en alleen de buitenkant bleef staan.  Het was een leuk ding, maar te veel werk om te onderhouden en wat ooit als speeldomein voor de kinderen bedoeld was, werd toch nooit veel aldus gebruikt.  ... Dus maakte ik die plek leeg op de centrale Lijsterbes na, daardoor werd het min-of-meer een lege cirkel.



Maar nu tobben we al vier jaar over een nieuwe inrichting.  Wat zou het nu moeten worden?  Het basisidee is dat er een terras zou komen.  Maar welke vorm en hoe groot - daar zijn we nog niet uit. 

binnenkijken via de ingang

Eerst dacht ik aan een terrasje groot genoeg om er in de zomer een mediumgroot zwembad voor de kinderen op te plaatsen.  Maar ja - wanneer zijn er hier nu eens zomers waar men veel gebruik kan maken van zo'n zwemfaciliteit?  En trouwens - het zou al een erg groot zwembad moeten worden want de kinderen zijn al wat jaren geen peuters meer ... en dus ook een groot terras.

van de achteringang naar voor gekeken

Maar misschien kan het een zithoek worden?  Eventueel gecombineerd met een terrasje en een tentoonstellingshoek voor mijn Bonsai's?  Maar ja - ik verloor de laatste jaren enkele van mijn oudste en mooiste boompjes aan Koning Vorst en daarmee raakte het enthousiasme voor het bonsaïen er wat uit.  Dus misschien toch beter geen permanente display-hoek?  Maar wat dan wel?

De achteringang

Een border hoort ook wel tot de mogelijkheden, met dat terrasje dan? - én zithoekje?

Maar hoe moet dat er dan gaan uitzien?  Die min-of-meer-ronde vorm van die tuinkamer maakt het er niet makkelijker op, maar wel boeiend - een ganse uitdaging om daar iets mee te doen.  Hoe groot is het?  Laat ons zeggen - een 7,5m à 8m diameter.

Die uitdaging bestaat nu al vier jaar.  Ondertussen wordt dat stukje slechts gebruikt als stapelplaats voor snoeihout, tot we dat door de gemeente laten verhakselen.  Het hakselhout ligt er onder een zeiltje.  En er ligt ook al een stapel platte kasseitjes te wachten om terras te worden.  En verder zet ik er ook soms wat bakken met kwekelinskes.  Zo stonden de Vrouwenmantels daar een hele tijd.

Dus het blijft tobben.  Daarom roep ik jullie hulp in - want zijn jullie niet allemaal heel creatief en inventief en wellicht willen julie wel meehelpen?  En wat ideetjes aandragen?  Ik weet dat sommigen ideetjes en concepten verzamelen in Pinterest - helaas heb ik dat niet (en wellicht ook geen tijd om daar in te gaan rondneuzen).  Maar gegarandeerd borrelen jullie over van fantastische ideeën en krijgen we in geen tijd weer een boel om verder over te gaan tobben ;-)



maandag 20 augustus 2012

De nietleeslijst

Nu ben ik nog niet zo lang actief als blogger en eigenlijk vind ik het wel aardig van Blogger en Google en Picasa en zo, om dit speelgoed zo maar gratis en voor niks ter beschikking te stellen.

Nu ja, gratis - onlangs kreeg ik het bericht dat mijn gratis één gigabijts bij Picasa opgebruikt waren.  Was dat even schrikken.  Was ik natuurlijk steeds lustig mijn foto's met hoge resolutie op de blog aan 't gooien en na amper tien maand bloggen was het op.  Vanaf nu betale!  Gelukkig vond ik weer snel een uitweg.  Foto's die kleiner zijn dan 800 x 800 pixeltjes tellen niet mee in je gratis één gig.  Vandaar even een hapering in mijn blogfrequentie - ik moest dringend wat foto's verkleinen in mijn Picasa-album.

Dus ... nog steeds blij met dit gratis speelgoed.  Maar nu vind ik dat het niet is omdat het gratis is, dat het ook knullig moet werken.  Want alhoewel ik tevreden ben over wat Blogger aanbiedt - allerhande toeltjes om je blogje met vanalle toeters en bellen op te leuken, verschillende mogelijke standaard-maar-aanpasbare layouts, enz ...  is er toch één ding waar ik zo wat de stiepelkes van krijg!

Die zogenaamde "leeslijst", waarmee je een makkelijk overzicht krijgt van de recente posts van andere blogs die je volgt ... daar is toch iets mis mee.  Alléz, toch bij mij.  Laat ik Blogger nu nog het voordeel van de twijfel geven, want zo een computerheld ben ik nu ook weer niet.

Maar toch ... zelfs na het vruchteloos meermalen nalezen van de helpfunctie krijg ik het maar niet goed.  Met als resultaat dat er steeds blogs uit mijn leeslijst verdwijnen.  En dan heb ik dat niet onmiddellijk door en dan loop ik natuurlijk weer eindeloos achter als het op up-to-date blijven betreft.

Maar na een tijdje zie ik toch een patroon.  Nu zijn het steeds dezelfde blogs die verdwijnen.  Met de Eigenwijze als koploper (verbaast ons dat?).  Die blijkt wel een cursus bij Houdini gevolgd te hebben.  Nauwelijks aan de lijst toegevoegd en hup - weg is ie.  In zijn kielzog volgen Menck van Twaait en de familie Boerenerf.  Nu zeggen jullie, als grote blogkenners, dat is makkelijk - dat zijn Wordpress of toch niet-Blogspot-blogs!

Nu dacht ik dat ook eerst - het klikt niet tussen Blogspot en Wordpress.  Maar waarom blijft OnderdeAppelboom dan altijd braaf in mijn lijst?  Die zit toch ook bij Wordpress?  En waarom is de familie Ten huize Willaerts dan ook altijd pleite? ... dat zijn toch blogspotters?  En zo verdwijnen Op de boerderij en Tijdtussendoor soms ook eens.... en de Fruitberg.

Dus wat gaat er hier nu mis?  Weten jullie het misschien?  Of hebben jullie ook zo een niet-leeslijst?

vrijdag 17 augustus 2012

Zonlicht in een potje ...


Had ik nu toch niet van die eigenwijze zaadjes gekregen in 't voorjaar, met de zadenruil?  En waren die zaadjes nu met dat rare weer dit seizoen en met die grflms-se slakken nu zowat het enige wat gekiemd en uitgegroeid was?  En daarmee had ik zo'n massiefje mooie Goudsbloemen in de moestuin!

Maar wat vang je daar mee aan - met van die gouden bloemen?  Dus even gegoogeld.




En was ik nu toch wel op een receptje gestoten waarvan ik zei - dat wil ik ook!  Maar vermits wij Belgen niet zo vertrouwd zijn met het concept "geleisuiker speciaal" - liep dat even mis.  Dus nog even gegoogeld en dan vond ik een gelijkaardig receptje wat meer detail gaf over welk type suiker dat nu moest zijn. 



























Wel - nu heb ik het ook ... zonlicht in een potje.  Mooi hé?

Zou dat lang houden?  En zou je dat op winterse en miezere regendag kunnen opentrekken?  En dan genieten van de warme gloed op je gezicht? 

Ik hoop het.   En zo niet, dan smeer ik het gewoon op een toast!

donderdag 16 augustus 2012

Wat is dat nu?!?


"Kijk nu - die vliegende mier zit achter een spin aan!"  was mijn eerste gedacht.

"Oei - nee - 't is een soortement spinnendoder"  was mijn tweede.





En - ja, nog voor deze twee gedachten koud waren, was de spin ook al koud.  Of nee - die beesten zijn koudbloedig, dus die was altijd al koud.  Dus de spin was dood.  Na enkele schermutselingen waarbij de spin verwoede pogingen deed dat bliksemsnelle insect van haar lijf te houden, was het gevecht snel beslecht.  Eén gerichte steek en bam!- de spin viel dood neer.  Of nee - ook niet.  Las ik niet dat die beestjes gewoon verlamd worden?  En dan als levend voer dienen voor het larfachtige nageslacht van de spinnendoder?  Aaarch - de natuur is toch wreed niet?

"Hé - wat doet ie nu?" - was mijn derde gedacht.  Want na wat gesleur aan de spin vloog ie gewoon weg, de moordenaar.  En daar lag ie dan, de spin.  "Voor niks gedood - euh nee - voor niks verlamd.  Dat is straf - zo'n verspilling." - vond ik. 

Maar na een uurtje was de spinnendoder terug.  Er werd nog wat getrokken en gesjouwd aan de spin, maar die bleek toch wel te zwaar om er mee weg te vliegen.  "Gaat ie nu die poten er af knippen of zo?" dacht ik tenslotte nog.  Maar neen - dat was gewoon wat getrek en gesleur.  Tenslotte werd de spin in een kier tussen twee terrasstenen gepropt.  Verder kon ik niet zien wat er gebeurde.  Maar die kier moet ik in de gaten houden.

Benieuwd wat er nog gebeurt.


woensdag 15 augustus 2012

En wat hebben jullie in de p'tatt'nbak?


Op de Buikberg zijn ze gek op aardappelen, en de liefde is blijkbaar wederzijds.

Wij hebben geen hartjes in de p'tatt'nbak gevonden, maar wel een leuk pastoraal tafereeltje.




En wat komt er bij jullie uit de bak?
Laat het eens weten, 'k ben benieuwd ...

dinsdag 14 augustus 2012

De Sint-Pietersberg op bezoek


Hé, vinden jullie nu ook niet dat dit net de Sint-Pietersberg is?




Maar laat je niet foppen - dit is gewoon dit jaar het beeld van het groendak op mijn tuinhuis.  Het lijkt wel of de Sint-Pietersberg op verlof is in onze tuin, met helling en al.

Die groep Keizerskaarsen zijn gewoon de max!  Vorige jaren waren het de Kraailookjes die er het meest opvielen, maar die blijken eigenlijk in de ganse tuin op hun retour dit jaar.  Maar die Verbascums zijn er echt over.  Staan ze daar volop bezig dat dak nog eens wat meer te laten opvallen, alsof die dat nog nodig had.

En toen ik de ladder tegen de dakrand plaatste om die foto te nemen, deed ik nog een leuke ontdekking!  In het voorjaar had ik enkele zakjes zaad uitgestrooid.  Eéntje met kalkgraslandsoortjes, gekocht bij Cruydthoeck, en eentje uit de lokale plantenwinkel, met een grasje waar ik op vakantie altijd verliefd op ben.  En ik kom het altijd tegen, of we nu in Bretagne, het Centraal massief of op Madeira zijn... 




... maar nu groeit het ook op mijn dak!  Het Hazenstaartje (Lagurus ovatus)!

En nu was ik daar zo blij mee dat ik nu vergat te kijken of er iets uit dat droge kalkgraslandzaadmengseltje gekiemd is.  Ik denk het wel - want ik zag alvast al wat kleine Wilde marjoleintjes.  Ik ga morgen nog eens het dak op, en dan maar speuren naar soortjes als Kleine tijm, Zandblauwtje, Steenanjer en Grasklokje.

zaterdag 11 augustus 2012

Bloemeneiland

Sommige onder jullie vroegen me hoe het was op Madeira.  ...   Geen woorden voor.  Maar meer dan genoeg beelden.

Om een idee te geven:  Dit is wat we zagen als we 's morgens de luiken opentrokken:

Het westelijke terras
Zicht op de noordkust

Of wat met een ruimere oogopslag - over de oceaan heen ... zicht op het nabijgelegen eiland Porto Santo

Porto Santo aan de einder

Niet slecht hé?

En we hebben niet stilgezeten.  Het eiland is maar 50 op 20 km maar we hebben er 1600 km ronndgebold met ons huurautootje ... bergwegen zie je ... niks is er recht.  We hebben er negen fikse wandeltochten gedaan en enkele kleinere, Funchal en wat dorpjes bezocht, drie keer gaan zwemmen, de Tropische en de Botanische tuin bezocht en wel drie keer Dolfijnen gaan spotten - twee keer vergeefs maar de derde keer ... Wow!

Bloemeneiland noemen ze het.

dinsdag 7 augustus 2012

Het viel nog mee ...

Ja toch?  Het viel toch nog mee hier in België terwijl wij weg waren op vakantie naar Madeira

Want terwijl we daar groene valleien of hoge toppen verkenden, Levadawandelingen deden, de vinkjes en hagedisjes te eten gaven, en dolfijnen spotten kregen we via sms'jes van het thuisfront een beeld van een verzopen Belgenland waar het water al halverwege de knieën moest staan.

Dus tegen dat we thuiskwamen hadden we wel wat schrik om de tuin in een rampzalige toestand aan te treffen. 
Natuurlijk moesten we van 't biodivers vrouwke eerst het gazon maaien, en dan konden we al eens de tuin in zonder natte voeten, voor een check-up.

Maar dat viel allemaal nog goed mee.
In het graanakkeronkruidenveldje stonden de halmen nog rechtop, de borders zagen er heel florissant uit (alhoewel er hier wat stengeltjes steun konden gebruiken) en in het hooilandje waren de ratelaars al mooi rijp voor een maaibeurt. 





Eigenlijk stond de tuin vol bloemen!!!  Vermoedelijk om een beetje te zeggen " moesten jullie nu echt zo lang weg naar dat bloemeneiland? En wij dan? - niet goed genoeg of zo?"
















En dan brachten we ook nog de zon mee, dus kon er gebarbecued worden, en achteraf mijmerend aan 't verlof terugdenken ...

En moesten we dan ook nog de "op-het-eerste-gezicht" foto niet vergeten!  Die kan je zien door HIER door te klikken.





vrijdag 3 augustus 2012

Den dorschvloer en den raetelaar

Na een inspannende vakantie heeft ne mens toch wel een welverdiende rust nodig - maar dat is dan zonder de tuin gerekend.  Want als die er wekenlang onbeheerd heeft bijgelegen - dan is er werk aan de winkel!
De bloemenweide bvb.  Die lag er net voor 't verlof nog zo bij: 


De Ratelaars, Glad walstro en Beemdooievaarsbek nog volop in bloei!

En wanneer we de tuin na enkele weken terugzagen had de bloemenweide een ander kleedje aangetrokken - deze keer ééntje met veel witte schermpjes van Grote bevernel. 


Maar de Grote ratelaars waren al goed afgerijpt ...


Hoog tijd om te maaien dus!  In andere tuinen is dat al lang achter de rug!  Zoals HIER en HIER, en zelfs HIER is het al voorbij, met hooien en al (200 balen gedorie! Er werd daar zelfs speciaal materiaal aangeschaft voor de klus)!
Maar in de biodiverse tuin valt de eerste maaibeurt steeds laat.  We kijken een beetje naar het tijdstip waarop de Ratelaars rijp zijn en maaien desnoods ook nog om onrijpe bloeiwijzen van orchideetjes heen.  De laatste jaren maaiden we hier daardoor pas tussen eind juli en half augustus.


En het maaien zelf doe ik niet met de zeis.  Nu heb ik zo'n materiaal wel in huis, maar na de eerste, (tweede en derde) pogingen staat dat ding al jaren in het schuurtje te verstoffen.  Nee - handmatig zeisen is echt niet aan mij besteed, alhoewel ik wel met veel bewondering kan kijken naar wie die kunst volledig onder de knie heeft!  Ik heb me noodgedwongen jaren geleden zo'n bosmaaier-machientje aangeschaft van wat ik nu wel als een degelijk merk beschouw.  Want als zoiets jarenlang zonder noemenswaardige problemen opstart, zonder dat dat ooit enig onderhoud kreeg, dan heb ik ook wel bewondering voor zo'n fraai stukje techniek!


Deze keer lieten we een ganse toef met Grote bevernel staan.  Want wie weet kan ik jullie wel plezieren met wat goed afgerijpte zaden.

Over zaden gesproken.  Nu lees ik dat sommigen toch wel wat jaloers zijn op al dat geratel in mijn bloemenweide.  En produceren die bloemen me nu toch wel een overvloed aan zaden!  Echt veel te veel - dus kan ik er gerust wat van missen, niet?
Daarom spreidde ik een zeiltje uit - een sneldekdorsvloertje. 


En daarop kwam dan wat maaisel.  Dat mocht eerst wat bakken in de zon


En dan werd daar duchtig mee geschud en gegooid.


Met als resultaat een boel van die interessante zaadjes op het zeiltje.  Vrij veel zelfs.
Dus ... al wie een hooilandje - bloemenweide heeft en dat wil aanrijken met Ratelaar ... die mailt me via: bio diverse tuin @ gmail.com (maar dan zonder de spaties)... Vertel me waarom jij Ratelaar wilt en waar je deze zal zaaien en dan zend ik je een pakketje toe, zolang de voorraad strekt.

Ik kan wel niet garanderen dat er alleen maar Ratelaar in het pakketje zal zitten.  Mijn zaadschoningmethode is nogal primitief - haast onbestaande.  Dus wellicht krijg je ook wat Glad walstro, Beemdooievaarsbek, Scherpe boterbloem, Kamgras of wie weet - wat Gevlekte orchis mee tussen al dat stof ...  Maar er zit gegarandeerd niks dominant-invasief tussen, tenzij je Groot streepzaad als dusdanig beschouwd :-)

Als je een beetje wil inschatten of je eigen hooilandje wel al wat ontvankelijk is voor Grote ratelaar, lees dan dit verslagje eens.  Maar laat dat je niet tegenhouden om een pakketje te bestellen- ruimte genoeg om te experimenteren met zoveel zaadjes!

Maar zaai ze wel nog vóór de winter!  Want eigenlijk zouden we graag volgend voorjaar iedereen een vreugdedansje zien doen - zo van Sing Halleluja!