Zonnehagel

“En wat kan ik voor U doen”?, vroeg de lange man in witte jas.

“Mijn dokter heeft me naar U doorverwezen, voor controle” antwoordde ik.

“Ah … en wat is er aan de hand”? Hij keek door zijn grote bril, richting mijn kale kop. Alsof ie de bui al zag hangen.

“Wel, hier is een plekje” En mijn vinger priemde richting rechterslaap … “en dat jeukt altijd een beetje” …. “en dat gaat niet over, dat gejeuk”.

“Ik zal eens kijken ... jeuken zegt U?”

“Nou ja – jeuken … eerder prikkelen … alsof men er steeds met kleine naaldjes zachte prikjes in geeft.”

“Ah – ik zie het al. Ik zal U een zalf voorschrijven”, besloot hij snel, terwijl hij al terug rond zijn buro stapte. 

“Ok …” antwoordde ik beduusd – want zo’n snelle diagnose had ik nog nooit gekregen. “En wat is het dan”, wou ik weten. “Een schimmel?”

“Zonneschade”, was kortaf het antwoord.

Zonneschade … terwijl hij reeds een briefje aan het schrijven was moest dat verdict nog even tot me doordringen.

“Oei – zonneschade”, zei ik met een klein stemmetje. “Is daar nog iets aan te doen?”. Want ik zag de huidkanker al grijnzend om de hoek komen.

“Daarvoor is de zalf”, zei de man in wit. Hij toverde een brochure uit zijn lade en plooide ze voor me open. 

Mijn blik viel op de expliciete foto’s. “Auwch – dat ziet er pijnlijk uit”, was mijn spontane antwoord.

Hij keek op en dacht even na. “Nee – dat valt mee. Het ziet er erger uit dan het is. Maar de behandeling duurt meer dan een maand, dus je moet er rekening mee houden dat je er een tijdje zo bijloopt”.

“En moet dat op dat plekje ingesmeerd?”

“Nee – je ganse hoofd”. Hij kwam weer naar me toe en wees naar mijn voorhoofd “hier, en hier, en hier ook … die ganse zone is aangetast.”

Ik viel even stil.

“Wat voor werk doet U?  Komt U veel met klanten in contact?”, vroeg hij meelevend.

“Nee – gelukkig niet…  maar het eindejaar komt er aan” antwoordde ik schaapachtig.

“Juist.  …  Dan wacht U toch gewoon tot na januari”, klonk zijn simpele oplossing. “En vanaf nu zet U in de zon een hoed op – met brede rand”.

...

Ondertussen ziet mijn voorhoofd er uit alsof de zon er met een jachtgeweer hagelgewijs fotonen ingeknald heeft. Wat wellicht niet ver van de waarheid is, op dat jachtgeweer na dan.
Nog één weekje die zalf gebruiken - en dan mag het weer genezen.