Les assemblages des ossatures ...

Ik heb zo’n neefje die er al jaren een sport van maakt om zich voor allerhande cursussen in te schrijven. Dan was het een kookcursus, dan weer voor barista of lasser. En een collega die ging voor beenhouwer, en daarna voor internationale betrekkingen. Ik heb daar wel bewondering voor, maar die energie opbrengen om na je dagtaak nog eens je huis uit te moeten – dat is er te veel aan.

Huismus als ik ben, moet ik mijn kennis elders halen. Gelukkig bestaat er tinternet – ongelooflijk wat je met de juiste zoekwoorden te voorschijn kan toveren. Nu moet ik zelfs niet meer naar de bib, zoals vroeger! Niet dat ik niet graag naar de bib ga - integendeel, maar nu ik met dat artisanaal gehouw in houten balken bezig ben, betwijfel ik zelfs of dat soort info zomaar in een doorsnee Vlaamse bib zou te vinden zijn. Joetjoeb bleek een onschatbare bron van instructiefilmpjes voor me te zijn en googleman vond vlotjes voor me een uiterst interessant boekwerk over traditionele houten verbindingen, zij het niet in het Nederlands.

Nochtans boeken genoeg in het Nederlands over houtbewerking. Maar die beperken zich meestal tot de technieken die eigen zijn aan de meubelmakerij. Blijkbaar zijn wij in onze streken de traditionele technieken voor de bouw van gebinten vergeten. Of toch vergeten ze op te schrijven. Dus moest ik noodgedwongen dit Franse boek aanschaffen, dat dan weer uit het Duits bleek te zijn vertaald.

Dus dit is zowat mijn naslagwerk geworden: Manfred Gerner’s boek “Les assemblages des ossatures et charpentes en bois”. Dhr. Gerner is blijkbaar prof. aan een technische hogeschool en specialist in houtverbindingen. Hij maakte lange reizen naar het oosten om de oosterse houtbouwkunst te bestuderen, en dat weerpiegelt zich in het boek met foto’s uit Bhutan, Nepal, India, Japan en China, en enkele schema’s die tonen hoe de houtgebintebouw er een ware kunst geworden is. Trouwens - als je dat eens dicht bij huis wil bewonderen: in het dierenpark Paira daiza zijn er enkele prachtige Chinese gebouwen opgetrokken – ware 3D-puzzels (dat thee-huisje - de max!).

Maar ik mag dat boek niet aanprijzen alsof het een echt kijkboek is, want alhoewel hij de eerste veertig pagina's uitgebreid ingaat op de historiek en ontstaansgeschiedenis van de houtbouw, is het werk voor de overige honderdvijftig pagina's eerder een ouderwets instructieboek, gevuld met honderden duidelijke schema’s van houtverbindingen die gebruikt worden in de traditionelere Europese gebintebouw.

Dat bleek net te zijn wat ik nodig had, dus erg tevreden van de aankoop.