In een vergeten uithoekje van Vlaams-Brabant wordt sinds 1990 een tuin ekologisch beheerd. Na jaren vonden de bewoners de titel "biodiverse tuin" heel passend! Voortdurend verwonderd over wat hier allemaal rondvliegt, kruipt en zwemt willen we deze rijkdom blogsgewijs met jullie delen. Welkom in onze tuin!
zaterdag 10 november 2012
Dressed to kill
“Dat zit gedorie gans vol hé” zei ik vanuit de deuropening - ietwat geagiteerd. “geef ne keer twee van die rekkerkes – zo van die brede.” … “En mijn kaweetje”. … “En ne grote vuilzak”.
“Niet binnenkomen hoor!” dreigde het vrouwke. “Ik moet dat niet in huis hebben hé”!
“zou ik ze wegkrijgen met heet water?” vroeg ik. En zonder een antwoord af te wachten – “kunt ge me nen emmer vullen? – diene grote.”
Vanuit de berging hoorde ik haar vaag mopperen over “mannen die weer voor vanalles hulp nodig hebben en dat ze ook nog haar eigen werk heeft”.
Ondertussen plukte ik er nog drie van mijn sweater.
“Ja – ik kan niet binnenkomen hé – ik zit vol” riep ik naar binnen.
Potvolblomme! Nog twee op mijn broek. En spartelen dat ze doen – als ge ze probeert te pletten.
“Voor wat hebt ge uw kaweetje nodig?” vroeg ze, terwijl ze me de rekkerkes, kaweetje en vuilzak gaf. “Het regent nu toch niet?”.
“Ja, maar daar kunnen ze niet door hé – ik wil ze niet in mijn kleren!”, antwoordde ik.
Ik propte mijn sweater in mijn broek, het kaweetje ging er overheen, het touwtje goed dichtgetrokken. Met de rekkerkes sloot ik de mouwen extra goed af.
Het vrouwke bekeek de verkleedpartij met enig leedvermaak.
“Moet dat nu echt”? probeerde ze nog eens. “In de natuur kuist niemand dat toch uit?”.
“Ja maar dan zitten die jongen volgend seizoen direct vol hé. Ik denk dat dat niet gezond is voor zo’n klein beestjes”. … “Is die emmer al gevuld?”. ...
"Euh ... ik heb ook uw rubber handschoenen nodig" voegde ik nog toe, terwijl ze de kraan dichtdraaide. Het ogengerol dat daarop volgde was haast komisch.
Even later toog ik weer de tuin in, uitgedost als een halve imker, of astronaut. Ik mankeerde nog net een helm. Mmm - ik kan misschien best mijn kap opzetten, zo overwoog ik nog.
"Waarom zet ge uw kap ook niet op?" riep ze me nog lachend achterna. "Dan is het helemaal compleet".
Het hete water klotste in de emmer, toen ik die puffend neerzette. “Zo zie – t’zal rap gedaan zijn met bloedzuigen!” mompelde ik in mezelf. En met een moordzuchtige blik in de ogen opende ik het volgende huisje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
kan jeuken hé? :-)
BeantwoordenVerwijderenIk haat alles wat het op mijn bloed voorzien heeft. Alleen voor bevallige doktersassistentes maak ik een uitzondering.
VerwijderenBloedzuigers in de vogelkastjes als ik het geod begrepen heb? ZIjn me nog niet opgevallen
BeantwoordenVerwijderenVogelvlooien. Een pest in mezenkastjes... en in pluimveehouderijen. En dat merk ik aan mijn kippen. Ik heb een mezenkast aan het tuinhuis hangen en van daar "besmetten" ze steeds weer mijn kippen.
VerwijderenAls er bij ons zitten merk ik het niet alleen aan de kippen, die krengen bijten ons ook! (en zeer dat dat doet! En jeuken! :-) )
VerwijderenVriezen die kleine beestjes dan in een strenge winter niet dood? En hoe doet moeder natuur dat dan in de eigengekozen nestjes?
BeantwoordenVerwijderenIs er misschien nog een andere methode om ze te verwijderen?
Na dat verhaal van hierboven zie ik mij die service aan de vogeltjes nog niet meteen geven..
Nesten zoals die van merels of lijsters, open op een tak, zijn tegen de lente volledig uit elkaar gevallen en niet meer bruikbaar. Dus daar zitten weinig parasieten in. Mezen huizen graag in holtes (holle bomen of nestkastjes) en daar overwinteren die vlooien graag. Gelukkig zijn het vogelvlooien (Ceratophyllus gallinae en Dasypsyllus gallinae) en zijn wij mensen geen goede gastheer - wat niet wegneemt dat ze kunnen kriebelen en eens proeven vooraleer ze ons verlaten. Maar je bewijst de vogeltjes wel een dienst door hun parasieten te doden (maar gebruik geen insecticiden - dat is nog erger dan de vlooien laten zitten!)
VerwijderenMijn methode is de nestkastjes te openen boven een geopende vuilzak, met een beetje hooi of stro in. Ik borstel eerst alles er uit, nestmateriaal, pluimen, dooie jongen èn vlooien. De vlooien verbergen zich in het hooi. Daarna "ontsmet" in het nestkastje door het in kokend heet water te dompelen - zo gaan de vlooielarves en eitjes ook dood. Je kan het nestkastje onder water houden met een zware steen terwijl je het volgende exemplaar aanpakt.
BeantwoordenVerwijderenMocht je van die kunstnesten voor zwaluwen hangen hebben dan kuis je die best ook uit. Zwaluwen, vooral de Boerezwaluw maar ook de Huiszwaluw hebben veel last van de Zwaluwluisvlieg. Die overwinterd als pop in het nest. Die kunnen echt een pest zijn. Ze drinken zo'n 4mg bloed per dag. Ooit hebben wij een uit het nest gevallen Boerezwaluw opgekweekt en die had meer dan 10 van die luisvliegen onder de pluimen...
BeantwoordenVerwijderenNaar het schijnt zijn vooral de nesten in de boerderijen besmet. Die aan de buitenkant minder. Zou dat met de vorst te maken hebben?
Ik vraag me eigenlijk af of het niet beter is om oude nesten er af te halen en te vervangen door van die kunstnesten (er bestaan ook halve nesten die ze zelf moeten afwerken). Die kan je dan 's winters ontsmetten, wat met echte nesten niet kan. Wat denken jullie?