Modder en slijk, water en prut, schimmel en rot

Wat een ellende. Aanvankelijk dacht ik dat de schade nog meeviel in de tuin. Er mocht dan wel een miljoen liter van die stortbui over mijn tuin gestroomd hebben, het leek allemaal zo erg niet … dacht ik.

Ondertussen heb ik mijn mening al wat herzien. Het vijvertje is na een week nog steeds niet helder - hoe lang blijft klei eigenlijk zweven in het water!?. Alle verhardingen in de tuin lagen onder een laag kleiige leem – en dat plakt ongelooflijk … zit daar lijm in of zo!? De moestuin is een slakkenfestijn geworden – zijn alle slakken uit de tuin dan daar naartoe gespoeld? De vloer van het nachthok van de kippen is één vieze brij en het stukje gazon langs de straat ligt nu vijf cm hoger door de aangespoelde grond.

Bovendien is er op mijn hooilandje zowat een cm leem afgezet. Op zich misschien niet zo erg, maar dat is volgens mij overbemeste rotzooi komende van de hoger gelegen maisvelden. Ik heb dus wel wat angst voor dit stukje van de tuin, want dat ben ik al twintig jaar lang aan het verschralen. Er groeien ondertussen al wilde orchideetjes in - benieuwd hoe die hier op gaan reageren. Ik kan alleen maar hopen dat alles zo verdund was in die massa water dat er niet te veel meststoffen en residu’s van pesticiden in mijn tuin zijn achtergebleven. 

Maar misschien is het nog zo erg niet als ik vrees. Er kan alvast al niet veel water de grond ingedrongen zijn want de bodem was al zo goed als verzadigd. En wie weet reageert mijn tuin in gunstige zin – natuur kan je verrassen!

Maar dit weekend kregen we weer een nieuwe verrassing ... was ik net klaar met het leegspuiten van met rioolprut verstopte afvoerbuizen (en dat in een kruipkelder waar door een losgesprongen stop op een afvoerbuis een dikke laag plakkerige prut in terecht is gekomen ...), ontdekken we in de tuin dat enkele van onze buxushaagjes aangetast is door één van die gevreesde buxusschimmels. 

Pfff ... wanneer droogt die tuin eindelijk weer eens op? Het wordt hoog tijd!