Hoog en droog en toch nat

Vlaanderen wordt al meer dan een week overspoeld door hevige onweders. Nu staat nu sinds gisterenavond de Markvallei en alweer de Dender blank.

Dacht ik met de biodiverse tuin hoog en droog te zitten. Maar sinds gisteren avond denk ik daar anders over. Een ongelooflijke stortbui bracht massa’s water in korte tijd de heuvel af. En halverwege wonen is dus niet hoog en droog wonen! Al gauw konden de sloten en riolen de massa water niet aan. Door de kracht sprongen riooldeksels omhoog, vies water stroomde de lager gelegen hoofdstraat door en over het dorpsplein. Kelders liepen onder en lager gelegen woningen stonden blank, ganse opritten met grind kregen zin om te gaan zwemmen en een stuk wegdek verplaatste zich.

Vergeleken met wat de lager wonende buren te verwerken kregen viel het hier allemaal nog wel mee. Op het hoogtepunt van de stortbui werd de oprit onder een laag kleiige leem bedolven, komende van de hoge akkers. 

Ons straatje was op een zeker ogenblik een beek en liep over in onze tuin. Twee stromen water baanden zich een weg naar beneden. Het ging helemaal de tuin door maar liet niet na het vijvertje te bezoeken. Dat lijkt op dit ogenblik niets dan modder – afwachten hoe het er uit zal zien als alles bezinkt. 

De aardappels in de moestuin stonden gelijk op een eilandje en de ajuintjes mag ik wel vergeten dit jaar – die stonden al voor het onweer te rotten, acuut depressief door het aanhoudende vocht.

       

Maar zoals ik zei – het valt wel mee. Dat het dak van de wintertuin vol water stond en aan de verkeerde kant begon over te stromen en dat mijn regenwaterput vervuild is geraakt door rioolwater is nog niet zo erg. De buurman die zijn nieuwe aanbouw en parket van een maand oud zag overspoeld worden, of al je meubeltjes verpest door vies water is erger.

Gelukkig sprongen veel mensen spontaan in om overal te helpen, al tijdens de bui. En de brandweer kwam achteraf de hoogste nood wegpompen. Nu maar hopen dat ik nergens lees dat iemand zich te dicht bij het kolkende water gewaagd heeft. Zelf moesten we bij het thuiskomen met de wagen door enkele beken waden. In een naburig dorp stonden er zo twee wagens vast in het sop.