Tuinevolutie XVIV - 2008

De winter van 2008 had ik me voorgenomen komaf te maken met de spiraalhaag. Net als bij dat kinder(moes)tuintje moet je tot de vaststelling komen dat dat nauwelijks door de kinderen gebruikt werd, op ogenblikken als wilde verstopspelletjes tijdens kinderfeestjes na ... En vermits dat een twintig meter haag minder te snoeien zou betekenen, was de beslissing snel genomen. De spiraal haag ging wel niet volledig weg, alleen de binnenkant werd er uit genomen. Een deel van de haag werd verplaatst om één van de toegangen dicht te maken en er werd langs de andere kant een nieuwe toegang gemaakt, gericht op het centrale gazon. En dan begon het moeilijkste: nadenken en beslissen over wat we met die ruimte zouden doen in de toekomst…

Al die gerooide haagstruiken leverden een grote hoop snoeihout op, dat mooi door de gemeente verhakseld werd.

Niet alles werd verhakseld, enkele van die haagplanten werden in een pot gezet, in een poging er bonsai’s van te maken. Ik probeerde twee haagbeuken en een Spaanse aak uit. 

Met snoeihout kan je, als je het niet verhakselt, eigenlijk ook wel leuke dingen maken. Aan dit wilgentenenscherm werkte ik toch enkele weekenddagen. 

scherm met wilgetenen in opbouw

Het kwam later als demonstratiemateriaal in de demo-composthoek van de milieuraad van onze gemeente terecht.

later werd de composthoek mooier hoor - hier is ie pas gemaakt.

De voorjaarsinspectie doorheen de tuin.

Rond de moestuin werd een buxushaagje aangelegd, na dat het kasseipad werd afgewerkt door de kieren dicht te pappen met een cement-zandmengsel.

 

Rond de wintertuin werd ook een kasseipad gelegd

en … hoe zot kan ne mens zijn?: in één beweging door verwijderde ik de oude bestrating onder de pikniktafel en herlegde die met de veel onkruidonvriendelijkere (maar door het biodivers vrouwtje
daardoor hogelijk gewaardeerde) platte kasseitjes. Ze was in de wolken toen ik ongevraagd en onverwacht aan dat laatste werk begon!

Aan de voordeur groeide ondertussen al enkele jaren, ter vervanging van de klimroos ‘Kifsgate’, een klassieke Clematis. De voet staat verborgen in een bol gesnoeide Struikkamperfoelie. Naar het schijnt krijgen Clematissen minder last van de verwelkingsziekte, als de voet in de schaduw staat.

De zoom aan de wilde heg herbergde in 2008 al een hele rits bosplanten.

Grote muur

Bostulp

Slanke sleutelbloem

Bosooievaarsbek

Wilde appel in bloei

Amandelwolfsmelk

Bermooievaarsbek en Scherpe boterbloem

Als ik dat jaar langs de vijver passeerde zag ik er gegarandeerd dit beeld:

Jongste zoon gefascineerd door het waterleven

De kruidentuin in beste doen

De hekjes rond de moestuin bleken uiterst geschikt om er van alles op te laten groeien:

Butternut

Reukerwt

En dat jaar kreeg ik ook nog onverwacht sneeuw op mijn jaardag!!!



Tuinplan 2008

Terug naar het begin? Klik hier voor 1990
Wordt vervolgd ... klik hier voor 2009

Tuinevolutie XVIII - 2007

De wintertuin was in 2007 helemaal afgeraakt. De muren en plafond waren afgewerkt, de vensterbanken waren gelegd, er stonden al wat planten en het tuinmeubilair mocht er overwinteren. Alleen moeten er onder de vensterbanken ooit eens kastjes worden gebouwd.

Die winter voerden we een eerste hakhoutkap van de Wilde heg uit. Nu zullen de buren gedacht hebben dat dat was omdat we wilden showen met onze nieuwe aanbouw, maar dat was écht niet zo hoor! De Wilde heg was na al die jaren zo uitgegroeid en wierp zoveel schaduw op dat deel van de tuin dat mijn fruitbomen scheef waren gegroeid en het hooiland dreigde verdrongen tot een kleine zone in de zon. Dus daar deden we dan maar iets aan. Twee bomen lieten we staan, die mochten verder uitgroeien: een Haagbeuk en een Zomereik. Alle overige bomen en struiken werden afgezaagd tot zo'n 40 cm van de grond. 

 

Dat voorjaar kregen we trouwens nog eens sneeuw!

Met de kerst had ik een digitaal fototoestel gekregen (een Canon 350D) en daar werd duchtig mee
geëxperimenteerd, niet alleen door mij, maar ook door het biodivers vrouwke. Jonge meesjes onder de Sleedoorn waren een gedroomde testcase. 

In 2007 raakte het padenherleg- en muurtjesmetsen-werk rond tuinhuis en vijver in zijn eindfase. 

Eerst werd de handpomp nog verplaatst. Daardoor moesten er nieuwe waterleidingen komen en maakte ik er van gebruik om er in diverse richtingen in de grond in te graven. Ooit zal dat leiden tot een waternet in de tuin … ooit.  

Stoepkasseitjes werden gepoetst en de werf klaargemaakt

De kasseitjes werden in stabilisé vastgezet.  Leidraden zorgen er voor dat alles vlak blijft

Met wat van de keitjes die uit de ondergrond kwamen vulde ik een vlak voor de waterput in.

Mooi, al die organische vormen, maar daarmee deed ik mezelf wat aan - al dat paswerk!

Kasseipad dichtgepapt met cement.  Nu nog de waterput verder opmetsen.

Voor de verplaatste waterpomp maakte ik een kleine cirkel met de kasseitjes.

En het dierenleven reageerde verrassend snel op de aanwezigheid van het pas aangelegde vijvertje!  Er zal wel een deel van die insectenrijkdom meegelift zijn met de waterplanten die ik kreeg, maar veel zullen ook wel uit de omgeving komen aanvliegen zijn.  Er zijn namelijk nog wat vijvertjes bij de buren.  Dus dat scheelt wel.  Maar toch verrast dat ze dat zo snel inpalmen. 

Eierleggende Keizerslibel

                                                                                               Parende vuurjuffers

Bloedrode heidelibel

Moerasandoorn

Snoekkruid en Witte waterlelie

Witte waterlelie

En bij een lokale houtzagerij kocht ik een partij derde keus afgedankt tropisch hout, waarmee ik een stevige vlonder aanlegde. Een deel van die partij – de zwaarste stukken – werden gereserveerd voor een nieuwe picknicktafel. 

In een hoekje dicht bij het huis werd een kinder(moes)tuintje aangelegd. Maar dat werd geen succes. Kinderen hebben nu eenmaal een korte enthousiasmecurve, waar het op wieden aankomt. Maar het is wel kort leuk geweest. 

Kinder (moes)tuintje

Het was een goed jaar voor de borders. Verschillende ervan stonden voor het eerst echt mooi.

De varenborder stond er in 2007 ook heel goed bij.  De varens werden groot en de bodem werd volledig bedekt door klimop.  Eigenlijk groeide die klimop toch wel veel te snel!  Zo'n snelgroeiende variëteit is wel handig als iets snel dicht moet, maar achteraf is dat toch een last want dat vergt veel snoeiwerk om het binnen de perken te houden.


In het hooilandje stond nog steeds veel Witbol in bloei maar de Ratelaar brak goed door! En we genoten van de Gevlekte orchisjes, en van de Veldlathyrus.

Op speelhuis en schuifaf gingen hop en bosrank nogal een gang! En de kinderen vonden het fantastisch dat het speelhuis daardoor op een boomhut begon te lijken.

Penseelkevers zijn er elk jaar in de tuin, net als Gouden torren. We vinden elk jaar keverlarven ervan in de composthoop.  Alleen daarvoor al zou je zelf compost maken!

Juffertje in t’groen en penseelkever

Deze Clematis vonden we in een lokaal tuincentrum. Echt een mooie aanwinst. Het is een variëteit met klokvormige bloemen die niet erg hoog wordt en elk jaar tot de bodem afsterft.

Prinses Diana

Herfst breekt door - in het najaar valt goed op hoeveel soorten er wel in de haag zitten!

Eind 2007 vierden we het eerste oudejaarsfeest in de wintertuin. Normaal gebruiken we die ruimte niet als leefruimte (te koud) maar voor zo’n feest maken we een uitzondering en word de kachel hoog gezet.

tuinplan 2007

Terug naar het begin? Klik hier voor 1990
Wordt vervolgd ... klik hier voor 2008 ...