Tuinevolutie XX - 2009

Het vorige jaar had ik al een kapvergunning gevraagd om de knotwilg die achteraan op de perceelsgrens stond volledig te verwijderen. Sinds dat die in 1999 omgezaagd was in opdracht van de buur, had ik ‘em proberen redden. Maar dat leek op de lange duur geen goed idee. Die stronk was tenslotte veel te diep ingerot en de boom werd onbetrouwbaar instabiel. Niet echt wenselijk naast een wandelwegje. Dus ging ie die winter weg – deze keer voor altijd. Ik plantte een Wilde peer als vervanging.

De laatste staartmezen op het eind van de winter

De vijver in de vroege lente.  Het lijkt alsof er niks gaande is maar meestal zijn er al heel wat salamandertjes actief.  Op de achtergrond staat de Kerspruim te pronken met een overdaad aan bloesems.  Ik vind het elk jaar spijtig dat dit spektakel maar een weekje duurt.

Halverwege april is er in het gazon een ander spektakel: de Pinksterbloemen staan dan volop in bloei!

 De Okkernoot was in 2009 al klimwaardig en Jongste zoon al behoorlijk klimvaardig.

Vreemd dat ik na al die jaren nog steeds geen goede vaste bonsai-plek in de tuin heb.  Ze worden nog steeds wat van hot naar her gesleurd, afhankelijk van weersomstandigheden en nood aan schaduw.  Ze staan meestal op een zelfgeknutseld tafeltje, gemaakt uit een oude pallet.  Dit keermuurtje is zowat de enige plek waar er constant enkele bonsai's te zien zijn.

Hé - ik denk dat dit de eerste goede foto van het betonpaadje doorheen de moestuin is dat hier ten blogge getoond word, sinds er over de aanleg ervan in 2005 verteld werd. 

Het terras onder de picknicktafel werd in de lente 2009 dichtgepapt. Ik heb een collega die steeds zegt “eens ge begint zijt ge bezig”. En dat ging zeker op voor het picknickterras. Ik begon met de bestrating te vernieuwen, daarna kon die na tien jaar dienst half-vergane bamboe-pergola erboven toch niet meer blijven en tenslotte werd de oude, half rotte vuren picknicktafel in stukjes gezaagd en bij het brandhout gelegd. Met derde keus tropisch hardhout werd een nieuwe gemaakt, op de verbeterde duurzaamheid na een exacte kopie van de eerste tafel.

De pergola werd deze keer in betonijzer uitgewerkt. Dat op zijn plaats krijgen was nogal een gepuzzel. Eerst hadden we die klimplanten al duchtig teruggesnoeid, en de overige takken moesten omhoog terwijl we één voor één de bamboestokken door ijzeren staven vervingen.
En we waren zo bezig met verfraaien en repareren van huis en omgeving, dat we ook nog eens de kieren tussen de kasseien op de oprit met een hoge drukspuit leegspoten en het zaakje opnieuw dichtpapten met een cement-zandmengsel. Weer goed voor een volgende tien jaar zonder onkruiden …

Een Gouden tor - wat een pareltje!

In de vorige aflevering van de tuinevolutie toonde ik een Penseelkever - nu de Gouden tor.

Het vorig jaar verwijderen van de binnenkant van de spiraalhaag zorgde voor veel verhakseld hout - wat nu goed van pas kwam als onkruid-onderdrukker in de borders.

Mei is de maand waarin we van de borders kunnen genieten.  Alles springt al het ware uit de grond!

Die lente trof ik in de lokale plantenwinkel enkele wilde orchideetjes aan!  Die werden te koop aangeboden in de afdeling "vijverplanten".  Alhoewel ik mijn twijfels had of dit eigenlijk wel mag - zijn orchideetjes geen beschermde soorten die je niet mag verhandelen? - kon ik het niet laten er enkele aan te schaffen.  Het waren enkele Rietorchisjes, een Moeraswespenorchis en een verkeerdelijk als Rietorchis genaamde witte Gevlekte orchis.  In juni stonden ze te pronken aan de vijverrand.

Rietorchis

Moeraswespenorchis

Helaas duurde dat pronken niet lang.  De Wespenorchis was het jaar erop al niet meer te zien en de Rietorchissen legden na twee jaar het loodje.  Wat bewijst dat die orchideetjes gevoelige plantjes zijn die zich niet zomaar overal thuisvoelen - zelfs niet in de biodiverse tuin ... 

... en dat in tegenstelling tot de (gezaaide) Gevlekte orchisjes die er zich duidelijk wel thuisvoelen en zich steeds meer uitzaaien!

De tuin en wintertuin werden dat jaar op de verjaardag van Dochter het toneel van een waar prinsessenfeest – met ridders, kusgrage kikkers, schatkisten en al!

Dit zomerse zicht als je de trap afdaalt naar de tuin vond ik zo goed dat het als hoofdingsfoto op de Facebookpagina van de biodiverse tuin prijkt.

Nazomers beeld van vijvertje en groendak

De linde aan de oprit ziet er elke herfst weer fantastisch uit met zijn gouden hoofdtooi!

Eind 2009 viel er een pak sneeuw!  Zo erg dat sommige hegjes er haast door opgeslokt werden.  Het zorgde voor mooie verstilde beelden.

 

Tuinplan 2009

Terug naar het begin? Klik hier voor 1990

Naar de volgende aflevering? Klik HIER voor 2010