Op het eerste gezicht 2014

Lang beraad was niet nodig.  Het rondje rond het tuinhuis wees al gauw duidelijk het zichtpunt van dit jaar aan.  Het wordt het zicht op het groendak, elke eerste dag van de maand genomen van op het gazon, naast de Wilde appel.  Dan toch geen tweede foto, maar wel af en toe eens een detailbeeld - een micro-zicht zoals sommige bloggers nu naar een ideetje van Zem overnemen.

Ik heb het al eerder verteld, dat ons groendak een zelfontworpen zaakje is.  Het bestaat uit een laag leem van ongeveer tien cm dik, op een stevig dak dat waterdicht gemaakt is met een bitumenlaag waarop -voor de zekerheid - nog eens een laagje vijverfolie gelegd is.  Na veertien jaar is er nog steeds geen drupje binnen geraakt. Die leem werd - en wordt nog steeds - af en toe ingekalkt om er een kalkminnende vegetatie op te krijgen.  Droog en kalkrijk - net als op kalkgraslandjes in de bergen.

De vegetatie op het dak heeft door de jaren heen al een hele evolutie meegemaakt.  In het begin plantte ik er veel bolgewasjes in, allerlei tulpjes en kleine sieruitjes.  Verder veel vetplantjes: tientallen variëteiten en soorten huislook, muurpeper, tripmadam, ...  Ik zaaide er ook Bieslook op, en later ook Kraailook.

Maar veel van deze plantjes werden jaren later opgegeten door een rat die zich op het dak gevestigd had. Ik heb 'em ettelijke keren betrapt, vele malen doen schrikken en zelfs een lifetrap geplaatst.  Maar het duurde wel een jaar alvorens ie tenslotte verdween.  Maar toen was al het moois al op ...

Daarna volgde een periode van verval.  De okkernoot in de kippenren werd groot en beschaduwde een deel van het dak.  Dat veroorzaakte een grote kale plek door het lichtgebrek.  De Wilde wingerd en de Tuinkamperfoelie veroverden op hun beurt het dak en verstikten veel.  Toen ik uiteindelijk ingreep was al veel kwaad geschied.  

Ondertussen rotten de houten ribben die in de leem verstopt zaten (om het zaakje niet te laten afglijden) weg en zakte de onderste rand van het leempakket over de dakrand en brokkelde beetje bij beetje af. Daarmee verdwenen ook de vetplantjes die op die rand groeiden.  

En dus heb ik plannen om het groendakje weer op te waarderen.  Ik ga nieuwe steunribben laten maken - dit maal in metaal.  En er komen nieuwe plantjes.  Ik ontdekte in de buurt een kwekerij van vetplantjes.  Daar moet ik heen volgende lente!  En de dakranden moeten ook hersteld!  Dus plannen genoeg.  Nu nog tijd om ze uit te voeren.

Geniet ondertussen van de evolutie van dit groendak doorheen het komende jaar.

~~~~~~~~

groendak januari 2014

Op de foto van begin januari ziet de vegetatie op het dak er nog erg verward uit.  Na enkele jaren van verwaarlozing staat er toch wel heel wat gras op, en daartussen hadden de kruiden het lastig door het vele afgevallen blad van de okkernoot.  Spijtig dat ik nu pas opmerk dat de foto niet helemaal scherp is – of toch niet op het dak.  

Links in beeld zie je een cilinder van draadafsluiting, bedoeld om er afgevallen blad in te verzamelen. Het staat er wat verweesd bij want het meeste blad ging tenslotte naar de moestuin, als bodembedekking tijdens de winter.  Links zie je ook het akkeronkruidenreservaatje.  Dat is nog niet omgespit en de halmen van vorig seizoen staan er nog op – droog en geknakt door weer en wind.  Daartussen staan al wat kiemplanten, maar die maken geen kans want ergens in de loop van februari ga ik het akkertje omspitten.  

Rechts zie je een stukje border.  Ook daar is het nog volop winter.  De uitgebloeide stengels van de borderplanten mogen nog maanden blijven staan.  Goed als overwinterplek voor heel wat insecten en andere krioelbeestjes.

~~~~~~~~

Groendak februari 2014

Op het beeld van februari zie je dat ik al wat onderhoud uitgevoerd heb.  Het dode blad is weggehaald, het overtollige gras is gemaaid – met een handzeisje.  En de kamperfoelie die aan de voet van het tuinhuisje groeit heb ik ook aangepakt.  Die onverlaat wortelt steeds weer op het groendak – en dat is niet de bedoeling!

Ik plantte ook de botanische tulpjes uit die ik in Beervelde kocht.  Tulipa turkestanica op deze zijde, en Tulipa tarda op de zuidkant.  Aan de zuidkant heb ik verder nog niks gedaan – dat zie je doordat die dorre stengels van de Koningskaarsen er nog steeds op staan.  Mmm – die staan er al sinds het jaar daarvoor besef ik nu opeens.  Zo zie je maar dat ik niet elk jaar dat dakje op ga om er wat te doen.  En zo blijkt dat het op dat dak elk jaar erg verschillend kan zijn.  Dan staat het vol met Kraailook, dan weer met Koningskaarsen. Vorig jaar stonden er wat Hazepootjes op en ik ben benieuwd wat er dit jaar de show steelt.  Ik heb er een zaadmengsel voor droge en kalkrijke grond op uitgestrooid en ik zag alvast veel Gewoon duizendblad en Wilde marjolein.  Ik hoop dat die in bloei raken, want de droogte kan er onverbiddelijk toeslaan.

~~~~~~~~

Groendak maart 2014

In februari spit ik meestal het graanakkertje om.  Ik zou dat eigenlijk beter doen eind augustus, net na dat ik de graantjes geoogst heb en alle zaden van akkeronkruiden gevallen zijn.  Maar meestal is dat een drukke periode in de tuin met heel wat snoeiwerk (de haag) en dan komt het er gewoon niet van.  

Maar in februari is het dan van moetens.  Eén derde spitte ik al om, de dag voor de maandelijkse foto.  Het ligt er nog grof bewerkt bij op de foto, maar ondertussen is er al meer omgespit, ingezaaid met Emmertarwe, Spelt, Poolse tarwe en Eenkoorn, en mooi aangeharkt.

De lente is officieel begonnen, maar hier rond en op het tuinhuis is er op deze afstand nog niet veel van te merken.  Je moet eigenlijk wat dichterbij gaan kijken.  Dan kan je zien dat het vooral de Tulpjes zijn die zich al roeren.  De lente toont zich vanaf hier alleen door de kleine frisgroene toefjes jong blad op de tuinkamperfoelie en de klimroos aan de waterput, maar vooral door de bloesemzee op de Kerspruim rechts in beeld.  

~~~~~~~~

Groendak april 2014

Oei - wat is daar gaande bij het tuinhuis?  Dat lijkt wel een werf te zijn - en dat op die eerste mooie lentedagen!  Je zou toch verwachten dat iedereen dan volop in de moestuin of borders bezig is, in plaats van te prutsen met schragen en staal en boormachines?  Gelukkig kwam Pa wat helpen, zodat het nog vooruit ging. 

Gelukkig staat dat nog niet zo veel in de weg en zien we nog genoeg van het groendak zelf.  Daar merken we dat de Turkse tulpjes die ik uitplantte al goed in bloei staan!  Misschien mogen er volgend jaar nog wat bij.  Of misschien moet ik op zoek naar een ander klein tulpesoortje, met een andere bloeitijd en kleur.

De lente breekt alvast door in volle kracht! Rechts zie je de haag ontluiken, en links de rozelaar.  De Kerspruim is zijn bloesems al kwijt.  Toen de bloemblaadjes vielen was het hier precies aan het sneeuwen.  Het biodivers vrouwke is trouwens ook al actief geweest - dat zie je doordat er in de border rechts al wat dorre stengels opgeruimd zijn.

Verder is het spitten van het graanveldje afgerond.  Je ziet duidelijk dat dat spitwerk in drie bewegingen is uitgevoerd.  Op het middenste, en eerst omgespitte deel staat het graan al bijna tien cm hoog, terwijl het achterste, laatst gespitte stukje er nog quasi kaal bijligt.  Maar tegen volgende week ziet dat gegarandeerd ook al groen!

~~~~~~~~

Groendak mei 2014

Wat een frisgroen plots! Dat was enkele dagen voor de foto nog wel anders. Ik dacht dat ik alleen maar dorre stengels en grauw gras ging kunnen tonen, zo droog dat alles was. Maar enkele plensbuien, het leken wel zomerse warmteonweders met hagel en al, zorgden er voor dat er snel snel wat fris groen op het dak stond.

Rechtsboven in beeld ontneemt de Blauwe regen van op de pergola boven de picknicktafel een beetje het zicht op het rechtse deel van het tuinhuis.

Het graanakkertje is volop aan het groeien! En doordat er nauwelijks slakken te bekennen zijn is er hoop op veel bloemen. Die zie je nu nog niet maar ik verzeker je dat ik al veel kiemplantjes zag!

In de border staat de Euphorbia polychroma te schittteren.  Een prachtige plant vind ik dat - zorgt altijd voor een goudzomers geel, zo in de lente.

En tegen het tuinhuisje staan nog wat schraagjes. Die heb ik nog niet opgeruimd sinds de grote herstelwerken aan de vlonder.

~~~~~~~~

Groendak juni 2014

Wat is me dat! Dat is ieder jaar toch een schok als je het verschil tussen de mei en juni beelden ziet! Zo een spurt al die planten nemen! 

Het graanakkertje is me daar nogal omhoog geschoten! Kleur is er nog niet in te bekennen, maar dat komt nog wel, want het staat vol met jonge klaprozen, kamilles, akkerleeuwenbek, akkerkool en – vreemd genoeg – maar een weinig bolderik. Korenbloem heb ik nog niet bespeurd, dus dat zal weer noppes zijn.

Links zijn er wel bloemen te zien. De klimroos “Sneeuwwitje” bloeit volop, zoals dat betaamt voor een roos in juni. En samen met de donkerblauwe Clematis geeft dat een prachtig – en romantisch – zicht.

Op het groendak zijn de paardebloemen uitgespeeld en is het nu de beurt aan het bieslook. Verschillende toefjes kleuren het gras. Tussen dat gras staat er ook één en ander, maar dat zien jullie HIER van dichtbij.

Het wordt ook duidelijk dat de haagscharen mogen uitgehaald worden – die van mij voor de haag en die van ’t biodivers vrouwke voor de buxus. Dus misschien tegen het volgende op-het-eerste-gezicht, een strakker zicht. Want op dit ogenblik is de tuin lekker wild.

~~~~~~~~

Groendak juli 2014

Aiaiai... nu had ik vorige maand toch wel gehoopt op een flamboyant kleurrijk gedoe in het graanveldje, maar helaas dachten de stortbuien van de laatste dagen daar anders over. Haast al die tere bloedrode blaadjes van de Klaprozen zijn door de harde regenval op de grond geranseld.  Je ziet er maar enkele meer, samen met een enkele Gele ganzebloem. En het graan staat plots goed scheef - voor zover de helft (buiten beeld) al niet volledig plat ligt.

Ook het rozenblad van de sneeuwwitjes moest er aan geloven. Geen roos meer te bekennen op de foto.

De hagen zijn nog niet geschoren - er is hoogstens aan de gemengde heg door het biodivers vrouwke wat geviggeld, om de doorgang open te houden naar het kippenhok. De rest zal voor tijdens 't verlof zijn.

En valt het jullie ook op hoe zwaar die takken van de Kerspruim doorhangen? Zwaar van het fruit zijn ze. Spijtig dat het zo'n moeilijk fruit is. Als ze nog aan de boom hangen zijn die bolle mini-pruimpjes nog te zuur, en eens rijp vallen ze onmiddellijk op de grond - waar ze super snel smunsjzig worden. Je hebt er weinig aan, behalve wellicht als vulmateriaal in gelei.

Het groendak ziet er maar ... groen uit vanaf hier.  Nochtans staat er van alles in bloei - er stond zelfs een Steenanjertje te ontdekken deze maand!

~~~~~~~~

Groendak augustus 2014

Nu had ik toch wel verwacht, dat met al die hitte van de vorige weken, het groendak er uitgedroogd zou bijstaan. Maar blijkbaar zijn de enkele regenbuien toch voldoende geweest om het mooi groen te houden.

De Wilde marjolein, de Wilde tijm en het Gewoon duizendblad staan zelfs volop met bloemen te pronken en het Hazepootje heeft een mooie bos gevormd. Het steenanjertje is al uitgebloeid. Wat opvalt is dat er op de zuidkant merkelijk minder bloeit. Daar zal het toch iets te droog geweest zijn. Het gras is alweer hoog opgeschoten.

Links heeft sneeuwwitje terug rozen en rechts ligt het pad vol met dretserige kerspruimpjes. Dat betekent elke dag vegen, anders wordt het gevaarlijk glad.

De graantjes in het graanakkertje lijken rijp te zijn. Die moet ik beginnen oogsten. Dat gebeurt manueel, door voldoende aren met de hand af te plukken om volgend jaar opnieuw te zaaien. Je dacht toch zeker niet dat ik er brood ging van bakken? Daarvoor heb ik niet genoeg graan - en is het trouwens moeilijk te dorsen. Op dit ogenblik bloeit er vooral Gele ganzebloem en Akkerleeuwenbek, en wordt het graan volop vastgegrepen door de rankjes van Heggeduizendknoop. 

~~~~~~~~

Groendak september 2014

Teruggekomen uit vakantie lijkt de herfst al wel te zijn ingetreden! Ik vind hier en daar al wat blaadjes in het gazon.  En de roos lijkt er ook van te weten ...

Op het groendak valt het nog mee. Het gras is door al de regen groen gebleven en lang geworden. De Wilde marjolein bloeit nog steeds en trekt allerhande vlinders aan. 

Zo ook de Wilde kattestaart in het graanakkertje. Elk jaar staan er planten kattestaart in, alhoewel dat niet de bedoeling was.  Ooit zaaiden die zich er uit vanuit het ernaast gelegen vijverrand.  En hoewel ik elk jaar weer bij het omspitten de houtige wortels uitgraaf, blijven er genoeg zaden aanwezig om tegen het eind van de zomer een paarsgekleurd akkertje terug te vinden. De kattestaart is op dit ogenblik nog het enige wat nog wat rechtop staat.  Bijna alles is gaan legeren door de regenvlagen. En ik moet nu echt tijd nemen om eens graantjes te oogsten - of ik heb volgend jaar niks meer om uit te zaaien ...

~~~~~~~~

Groendak oktober 2014

Je kan het wel zien aan het graanakkertje, dat ik eindelijk tijd gevonden/genomen heb om die graantjes te oogsten. De halmen lagen al zodanig plat ondertussen , dat ik hier en daar op mijn knieën rondkroop om nog voldoende aren te vinden. En nu lijkt het of er olifanten door gebanjerd hebben.
Wat is dat toch met deze zomer, dat ik zo weinig tijd in de tuin kon doorbrengen?  En volgend jaar houden we open tuin, dus daar moet toch eens verandering in komen!  Al goed dat ik niet de moestuin nam als maandelijks zicht ...

Op het groendak denken de planten stilaan aan de herfst. Zaden worden gevormd en slechts enkele duizendbladen denken nog aan bloemen. Die weten niet van ophouden!

~~~~~~~~

Groendak november 2014

Er is de afgelopen maand weer niet veel gebeurd hier. Het graanakkertje ziet er nu helemaal niet meer uit, zo dor en ineengestuikt. En het groendak ziet er uit alsof er een kappersleerling met een botte schaar doorheen gegaan is.  Nu is dat niet ver bezijden de waarheid, want net voor mijn knie werd geopereerd, heb ik nog snel even wat van dat al te weelderig groeiende gras gekortwiekt. Dat was nodig om weer wat licht op het dakje te brengen. Vermits het dakje deze zomer geen enkele keer volledig uitgedroogd is, is dat gras veel te goed blijven groeien, en dreigde het alles te verstikken deze winter. Dus was ingrijpen nodig. Want dit jaar zag ik weer nieuwe soortjes op het dak - en ik wil ze niet kwijt.

Zo begin november is er nog maar weinig van de herfst te merken. Alleen vroege bomen zoals de Okkernoot verliest al wat blad. Voor de rest staat de tuin er eigenlijk nog heel erg groen bij! 

~~~~~~~~

Groendak december 2014

Vergeleken met vorige maand is de herfst er eindelijk goed doorgekomen. De knotzomereik achter het tuinhuis is ver al zijn bladeren kwijt en rechtsboven in beeld zijn de takken van de es ook al vrijwel kaal. Ook de roos “Sneeuwwitje” is alle blad kwijt.

Overal ligt het herfstblad - op het groendak, op het graanakkertje, op het gazon – ik heb al heel wat mogen harken. Alles ging naar de moestuin, waar het als bodembedekkende mulchlaag tot de lente mag blijven liggen.

Tegen het tuinhuis staat de gedemonteerde vijvervlonder. Ik hoop dat ie daar droger blijft dan op zijn plek naast de vijver. Dan gaat het hout hopelijk jaren langer mee.

Aan het omspitten van het graanakkertje kwam ik duidelijk nog niet toe. Dat zal wellicht wel weer voor februari zijn, net als begin dit jaar.

Al bij al vind ik het toch weer een leuke reeks geworden.

Als ik de beelden overloop lijken me mei en juni het aantrekkelijkst, door dat frisse groen. En dat komt goed overeen met wat ik in ‘t echt ook de leukste tuinmaanden vind.

Groendak eind december 2014

Ik kon het niet laten om deze foto nog bij te voegen: zo net voor het oudejaar viel er hier wat sneeuw, en zo komen we toch nog aan een beeld van een wit tuinhuis.