Op-het-eerste-gezicht 2014 - het groendak

De op-het-eerste-gezicht foto – het lijkt bij sommige “tuin”-bloggers een traditietje te worden. AnneTanne startte dit twee jaar geleden op, en het sloeg wel aan!

Vermits ik het een fijn iets vind om te doen, blijf ook ik deze traditie voortzetten: zo op de eerste dag van de maand een foto nemen vanop een vast punt in de tuin.  
Vorig jaar kregen jullie allemaal inspraak over op welk deel van mijn tuin de op-het-eerste-gezicht focus zou liggen.  Herinner je deze blogpost, en deze.  

Maar dit jaar lukt de opstart niet zo goed.  Gehouden aan jullie keuze kijken we vanaf nu elke maand hoe het groendak op het tuinhuis evolueert doorheen de seizoenen.  Maar dat groendak blijkt een lastig ding te zijn om te fotograferen.  

Ten eerste staat het in de hoogte – ’t is een dak, zie je.
Ten tweede staan er enkele bomen rond die een vrije kijk erop belemmeren.
Ten derde staan er een boel kleine plantjes op, die van ver niet opvallen.
Ten vierde paalt één kant aan het kippenhok – en is me dat daar een rommeltje zeg.  Geen zicht.
Ten vijfde zijn er twee kanten aan een dak.  De ene schaduwrijker dan de andere.  

Ik draaide al ettelijke toertjes rond het object, maar het blijft lastig.  Ik vrees dat één beeld dit jaar niet genoeg zal zijn.  Het moeten er minstens twee zijn, van elke zijde één.  Draaien jullie even een toertje mee rond?

We beginnen aan de zuidzijde, tussen moestuin en compostbakken.  Hier sta ik eigenlijk een ietsje te laag voor een goed zicht.

  
Een tweede zichtpunt, in de kippenren, naast de compostbakken.  Vanaf hier staat die struik rechts in de weg.  Maar dat is geen echt probleem, want die moet weg.  De kippen willen zon.

Wat verder in de kippenren.  Dit is nog een redelijk zicht op het groendak – maar wat een rommel! Schaamtelijk!  Opruimen dat boeltje!  Maar gaan die takken van de Okkernoot het zicht niet belemmeren?  En hier is ook goed te zien dat er dringend herstellingen nodig zijn aan het dak.  Een plan dat al jaren klaar ligt, maar maar niet in de steigers raakt.  Ik had gehoopt dat in orde te hebben tegen dit jaar, maar dat is duidelijk niet gelukt hé?

Maar dat is nog erger vanaf hier – en dan staat die Okkernoot nog meer in de weg!  Hier zie je goed dat de kippenren op dit ogenblik aan een make-over onderworpen wordt. Later volgt nog een verslagje - hopelijk.

Vanop het gazon, naast Es.  Dit is al een netter beeld, met zicht op een border - maar veel zie je niet van het dak.

Vanop het gazon, naast de Wilde appel.  Dit is wellicht nog het beste zicht, met als extra voordeel dat je ook nog eens de evolutie van het graanakkeronkruidenveldje kan volgen!  Want zoals Natuurlijk-Rijk vorig jaar al opmerkte – is dat graanakkertje op zich geen goed onderwerp om een heel jaar te volgen. De helft van het jaar is dat namelijk een lege akker.  Maar misschien gecombineerd met het groendak …

Vanuit het wilde hoekje, voorbij de vijver: Een goed standpunt, ware het niet dat ik hier ook weer te laag sta.

Vanuit de moestuin: goed zicht op de ingang, maar niet op het groendak.  Afgekeurd.

En dan tenslotte vanuit de moestuin.  Hier staat de knot-zomereik dan weer te veel in het zicht.

Dat zijn een boel standpunten om uit te kiezen, niet?

En dan deed wees Zem me er met haar nieuwe op-het-eerste-gezicht-concept op dat er ook een detailbeeld nodig is, om die kleine plantjes wat van dichterbij te kunnen volgen.  Zoiets dus:

Dus dat worden maandelijks minstens drie foto’s, een andere aanpak dan de vorige twee jaren.  
Nu nog kiezen ...