Japanse waterstenen bestaan in verschillende gradaties, van grof naar heel fijn. Er zaten er vier in de set. De grofste (korrelgrootte 220) wordt gebruikt om van je werktuig (keukenmes of beitel) een behoorlijk deel af te slijpen. Dat doe je als de vorm niet goed meer is of na beschadiging. De fijnere stenen dienen om echt te slijpen. Daarbij begin je steeds bij de minst fijne steen (1000) en stap je geleidelijk over tot de fijnste steen (2000 tot 5000). Daarmee kan je je werktuig tot scheermeskwaliteit slijpen.
Waterstenen heten zo omdat je er moet voor zorgen dat er bij het slijpen steeds een laagje water op de steen staat. Je moet de steen ook voor het gebruik een tijdje onder water zetten, tot er geen lucht meer uit ontsnapt. Als er bij het slijpen geen water op staat, kan de steen snel beschadigd raken. En dat is zonde, want het zijn dure dingen.
Om de hoek waaronder je slijpt constant te houden bestaan er hulpmiddelen. Voor messen zijn er van die klemmetjes en voor beitels en de messen van schaven zijn er rollende geleiders die je op de beitel kan klemmen.
Het vergde wat oefening maar éénmaal ik het wat te pakken kreeg was ik erg tevreden over het resultaat. Het lukt me nu zelfs makkelijker zonder geleider - de balans was niet goed door de zware beitels die ik gebruik. Vooral de demi-bisaigue wou steeds naar achter kantelen.
Deze stenen zijn me nu al onmisbaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Iedereen is welkom om hier een berichtje achter te laten - maar liefst niet anoniem. Beledigende reacties en publiciteit worden verwijderd.