Dat de schuifaf annex speelhuisje al enkele jaren nauwelijks
nog door de kinderen gebruikt wordt is een understatement. Het enige waar het ding nog nut voor had was
als steun voor Hopplant en Bosrank en als dumpplek voor afgedankt speelgoed.
Zeg maar uitgespeelde rommel genre lekke ballen, gedeeltelijk ontsnaarde
tennisrackets en een boel ander onbestemd afval. Hopla - alles de kruiwagen in
voor afvoer.
Bovendien beet de tand des tijd serieuze happen uit de stevigheid van de constructie. Het dakje was er bvb al jaren geleden door een storm afgegooid.
Bovendien beet de tand des tijd serieuze happen uit de stevigheid van de constructie. Het dakje was er bvb al jaren geleden door een storm afgegooid.
Eén kant zag er nog redelijk goed uit, met maar één scheefhangende plank. Maar de andere kant had maar enkele lichte tikken met een hamer nodig om haast volledig ineen te stuiken.
Het zaakje volledig restaureren zat er niet in. Onze kinderen gaan dat toch niet meer gebruiken. Maar wellicht wel de kinderen die naar de open tuindag komen. Dus zorgen we er voor dat ze veilig de glijbaan op en af kunnen. Maar het speelhuisje zelf kreeg een andere bestemming. Dat werd een werktafel om planten te verpotten.
Alle wanden gingen er uit, het meeste werd brandhout maar een deel van de schelven werd hergebruikt als achterwand. Enkele nieuwe schelven waren nodig als dakbedekking en als stevige toegangsvloer voor de glijbaan. Die kochten we rechtstreeks bij de lokale houtzagerij. Het zijn erg brede schelven geworden, in eik.
Wat een originele constructie! Past helemaal in de natuurlijke tuin.
BeantwoordenVerwijderenJa, de materie gaat over in verval. Maar daar weet jij altijd goed iets op te verzinnen.
Mooi! Ik heb ook zo een ballenverzameling!
BeantwoordenVerwijderenMooi zeg!!
BeantwoordenVerwijderen