Nee, dit is niet mijn hooilandje, maar het gazon.
Dat is nog geen enkele keer gemaaid dit jaar.
Eerst liet ik het staan omdat er de Pinksterbloempjes bloeiden, en dan omdat het te veel regende en daarna omdat ik het druk had met andere zaken – zoals het organiseren van een lokale opentuindag.
En kijk – dat krijg je dan : een onvervalst laat-het-gras-maar-groeien effect.
Maar nu ben ik dan toch mee gestart. Strookgewijs worden de paadjes elke dag een beetje verbreed. Tot het gazon terug is. Ondertussen hoop ik dat de Pinksterbloempjes zaad gevormd hebben. Want daarvoor liet ik het toch in de eerste plaats groeien, niet?
Ik stond enkele weken geleden voor hetzelfde dilemma.
BeantwoordenVerwijderenSam Gooris zal uw uitstelactie ten volle naar waarde weten te schatten. ;-)
BeantwoordenVerwijderenAh?! Heet dat Pinksterblommeke Sam? ;-)
VerwijderenDat ziet er mooi uit, dat lange gras met die paden ertussen! Heel wat beter dan die gladgeschoren biljartlakens.
BeantwoordenVerwijderenKomt me bekend voor, in de achtertuin doe ik het ook zo. En ook waar de narcissen in de rest van het gazon hebben gestaan. Met als groot voordeel dat het gras afrijden nu wel heel vlug gaat, en zeker met de basketsloefkes aan :-) !
BeantwoordenVerwijderen