De bovenbouw van de wintertuin raakte in 2006 gelukkig wel af – wij blij natuurlijk!
Plots stond daar een stalen geraamte boven op de muurtjes. |
En met glas er in, dak en kroonlijst er op zag dat er opeens heel goed uit! |
En dan kon werk gemaakt worden van de binnenafwerking: elektriciteit, verwarming, licht, muurbekleding en vloerbedekking. Die dwarse, korte muurtjes dienen om er later een brede natuurstenen vensterbank op te plaatsen.
Op deze foto is de grondlaag voor de "crepi" tegen de muur al gelegd. |
Maar eerst werd dat nog gebruikt om met het eerste lentezonnetje wat te zaaien in pot.
Dat jaar werd fiks verder gemetst aan de keermuur bij de okkernoot.
Het boogje is de toegang tot een egel-overwinterplek |
Die zomer begonnen we eindelijk aan de vijver. Nu lag daar sinds het eerste jaar van de tuin een moerassige laagte waar we nu toch eens echt een vijvertje wilden van maken. Maar dat werk kwam niet alleen. Want het kasseien pad dat mijn vader in 1993 langs het tuinhuis legde was sindsdien serieus gesleten. De zijkant was afgebrokkeld en haast alle kieren werden ingenomen door onkruid. Wat zeg ik – er was een breed stuk dat gewoon verdwenen was onder het groen!
Er moest dus een steviger boord komen tussen pad en graanakkeronkruidenveldje om dat afbrokkelen tegen te gaan. Het pad moest helemaal opnieuw gelegd worden, waarbij er dan ook een keermuurtje moest gemaakt worden als rand met de vijver. Aansluitend kreeg de lelijke betonnen waterput een mooiere omhulling in baksteen.
Een heel werk dus! Gelukkig hielpen Oudste en Middelste zoon stevig mee. Dat lazen jullie al HIER.
Zij deden het grootste werk wat uitgraven van de vijver en afvoeren van de grond betreft. Maar het metsen en gezwoeg met kasseistenen was weeral voor mij. Een werk dat, zoals veel van dergelijke constructiewerken in de tuin, niet meer tijdens hetzelfde jaar helemaal afraakte.
Het randmuurtje is af en gevoegd en de vijver is klaar om gevuld te worden. Er staan zelfs al wat planten te wachten in het diepe deel |
Door al die werken werd de tuin rond het tunhuisje herschapen in een werf. En dat bleef nog maanden zo! Door de winter konden we er pas in het voorjaar 2007 aan verder werken. Maar we bleven daardoor niet stilzitten. Nog net voor het nieuwe jaar begonnen we aan de eerste hakhoutkap van de wilde heg.
Maar daarover allemaal meer in de volgende aflevering van de Tuinevolutie-reeks.
Terug naar het begin? Klik hier voor 1990
Het vervolg lees je HIER.
Mooi die aanbouw. Geeft inspiratie, want wij moeten ooit onze oude veranda vervangen.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi, de aanbouw. Het zijn allemaal lange termijn-projekten, maar het vordert gestadig en het resultaat mag er wezen.
BeantwoordenVerwijderenDat egelpoortje vind ik zo mooi.
Het vordert inderdaad. Leuk om die evolutie te zien
BeantwoordenVerwijderenMooie orangerie! Daar zal je in de koudere maanden veel plezier aan hebben.
BeantwoordenVerwijderen