Het had wel wat – dat stille verval van wat eens een druk bezocht plekje was in de tuin. De vergelijking met een overgroeide tempel in een tropische jungle is er wellicht wat over, maar met kinderogen bekeken niet.
Ooit was dit het epicentrum van bruisende kinderfantasie. Kamp, kasteel, ruimteschip, clubhuis, schip, winkel, boerderij, keuken … wat is dit speeltoestel annex speelhuis niet allemaal geweest? Heroïsche daden werden hier gepleegd, heelder veldslagen uitgevochten, kilometers rondjes getoerd …
Later ontgroeiden ze de glijbaan, en tenslotte ook de schommel. Slechts wanneer de biodiverse tuin werd opengesteld tijdens de Velt-ecotuindagen gleden er nog eens kinderen af. De laatste keer dateert al van vijf jaar geleden. Sindsdien werd het bouwsel afgesloten wegens te gevaarlijk. Enkele restauraties, in 2013 en 2015, gaf het ding nog enkele jaren respijt - en een andere functie.
Hop en Bosrank namen het zaakje over. Maar het rot nam ook over. Schever en schever begon het te staan tot ik het niet meer vertrouwde. Vlak voor de storm Ciara beslistte ik om het deels te demonteren. Net op tijd denk ik zo - anders had het tijdens één van die februaristormen wel omver gelegen.
Voorlopig blijft het dit jaar zo staan - na het opruimen van alle nog rondslingerende afbraakmateriaal heb ik nog massa's andere dingen te doen. En zo hebben de lianen dit jaar nog wat steun. Maar op termijn wordt dit iets anders. Misschien iets om de bonsai's tentoon te stellen ...
En ondertussen weten jullie al wat ik al met een deel van het afbraakmateriaal ineen knutselde.
Tja, dat moment komt ooit. Een periode die afgesloten wordt maar als de kinderen niet rouwig zijn om de afbraak weet je dat de tijd er rijp voor is. Hier hangt dat gele ding ook nog ergens te wachten op .... inspiratie of containerpark.
BeantwoordenVerwijderenVorig weekend voerde ik het afbraakmateriaal af naar het containerpark. En wat zag ik in de container voor het harde plastic?: zo een geel ding.
VerwijderenMaar ik hield mijn geel ding, net als jij. Ik verwacht één dezer jaren een generatie op te schuiven en dan wordt zo een geel ding misschien weer nuttig. Het zijn trouwens twee gele dingen want het zijn twee glijbanen die we aan elkaar monteerden voor een langere versie.
Een tijdje terug was ik nog op zoek naar zo'n geel ding. Ik heb er eentje tweedehands op de kop kunnen tikken voor zegge en schrijve vijf euro.
BeantwoordenVerwijderenMooi begroeid bouwsel had je daar. Helaas is de tand des tijds ongenadig.
Die eerste foto toont wel een prachtig geheel!
BeantwoordenVerwijderenMaar ja, het moet wel veilig blijven, de tand des tijds is onvermurwbaar.
En het gele ding gaat nog van pas komen...
Trouwens, een mooie Bonsaiplek zou een mooi nieuw project zijn aldaar...
Hartelijke groeten,Zem.