dinsdag 24 maart 2020

Bosanemoontjes


In onze tuin groeien er verschillende toefen bosanemoon. Ze zijn allemaal ontstaan uit wat wortelstokjes die ik van verschillende bossen verspreid over Vlaanderen meebracht. Het ging daarbij altijd over door dieren (everzwijnen) of bosbouwmachines boven gewoelde stukken, die - zo maakte ik mezelf wijs - het door uitdroging of bevriezing niet meer gingen redden. Na jaren zijn deze nauwelijks tien cm lange stukjes uitgegroeid tot tapijtjes van bijna een kwart vierkante meter. Snel gaat het inderdaad niet, maar het resultaat is prachtig!





Nu viel het me bij mijn dagelijkse rondgang op dat er toch wel wat verschil op zit in bladvorm, zo van de ene toef naar de andere gaande. Elke toef is eigenlijk één plant, ontstaan door het steeds verder groeien en delen van de wortelstok. Daardoor heeft elk toefje in onze tuin zo wat zijn eigen karakter. De ene bloeit al wat meer of vroeger dan de andere, of levert meer en iets grotere bloemen. Sommige zijn mooi wit, en andere hebben bloemen die wat rozig aanlopen.

De meeste hebben slanke deelblaadjes, en het blad is daardoor duidelijk slippig (foto's links). Maar er zijn er enkele bij met voller blad, waarbij de deelblaadjes elkaar raken of zelfs overlappen (foto rechtsboven).
En dan is er één exemplaar met hele smalle slippen, die haast alleen op het eind wat ingedeeld zijn (foto rechts-beneden).

Bosanemonen verspreiden zich trouwens niet alleen door de welbekende wortelstokjes. Ze maken eigenlijk best wel veel zaadjes, maar de vermeerdering door zaden wordt naar het schijnt niet zo veel waargenomen. Ik vermoed dat dat is omdat Bosanemoon in het bos meestal van die aaneengesloten en uitgestrekte tapijten vormt en kiemplantjes daartussen niet echt opvallend zijn.



Maar hier in de biodiverse tuin valt dat wel op! De laatste jaren vind ik her en der - en dan meestal nog niet in het bosje of langs wilde heg maar in het hooilandje of in het gazon - individuele bosanemoontjes. Soms wel vijf meter weg van een mogelijke moederplant. Ze staan er soms enkele jaren teer en ongezien te wezen maar eens ze, na enkele jaren, plots bloeien vallen ze erg op.

En als je je afvraagt wie er dan voor de verspreiding zorgde, dan verklap ik je slechts dat het een klein wezentje is... 


6 opmerkingen:

  1. Prachtig!
    Er staat een klein toefje in onze tuin en ik heb het daar niet geplant. Geen idee hoe het daar is terechtgekomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hier krijg ik ze niet in de wiggel (te droog?) maar ik vind ze prachtig. Die blauwe anemone blanda doet het dan weer prima. Geniet ervan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Anemone blanda heb ik niet - daar moet ik iets aan doen. Prachtig plantje, zoals veel anemoonachtigen. Ik vind Wildemanskruid ook een topper!

      Verwijderen
  3. In het bos achter in onze tuin sloegen de bosanemoontjes meteen aan. (En zaaiden ze zich ook vrolijk uit).
    Maar al vaak eerder, 20 jaar geleden, stopte ik ook onder de beuk achter ons huis wat wortelstokjes in de grond. Jaar na jaar kwam er wel wat loof piepen, maar pas dit jaar bloeien ze er voor het eerst...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Onder je beuk is het misschien net iets te zuur en voedselarm voor die Anemoontjes.

      Verwijderen

Iedereen is welkom om hier een berichtje achter te laten - maar liefst niet anoniem. Beledigende reacties en publiciteit worden verwijderd.