"Kijk nu - die vliegende mier zit achter een spin aan!" was mijn eerste gedacht.
"Oei - nee - 't is een soortement spinnendoder" was mijn tweede.
En - ja, nog voor deze twee gedachten koud waren, was de spin ook al koud. Of nee - die beesten zijn koudbloedig, dus die was altijd al koud. Dus de spin was dood. Na enkele schermutselingen waarbij de spin verwoede pogingen deed dat bliksemsnelle insect van haar lijf te houden, was het gevecht snel beslecht. Eén gerichte steek en bam!- de spin viel dood neer. Of nee - ook niet. Las ik niet dat die beestjes gewoon verlamd worden? En dan als levend voer dienen voor het larfachtige nageslacht van de spinnendoder? Aaarch - de natuur is toch wreed niet?
"Hé - wat doet ie nu?" - was mijn derde gedacht. Want na wat gesleur aan de spin vloog ie gewoon weg, de moordenaar. En daar lag ie dan, de spin. "Voor niks gedood - euh nee - voor niks verlamd. Dat is straf - zo'n verspilling." - vond ik.
Maar na een uurtje was de spinnendoder terug. Er werd nog wat getrokken en gesjouwd aan de spin, maar die bleek toch wel te zwaar om er mee weg te vliegen. "Gaat ie nu die poten er af knippen of zo?" dacht ik tenslotte nog. Maar neen - dat was gewoon wat getrek en gesleur. Tenslotte werd de spin in een kier tussen twee terrasstenen gepropt. Verder kon ik niet zien wat er gebeurde. Maar die kier moet ik in de gaten houden.
Benieuwd wat er nog gebeurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Iedereen is welkom om hier een berichtje achter te laten - maar liefst niet anoniem. Beledigende reacties en publiciteit worden verwijderd.