Gelukkig waren er nog vaste waarden: mijn steeds met veel toewijding knutselende vader knutselde aan gestaag tempo verder, en zo kwam er in het vroege voorjaar nog een lianenklimrek in bamboe boven de pikniktafel (want de Okkernoot gaf niet genoeg schaduw), en wat later in het jaar zelfs een schommel voor de kinderen.
Zelf deed ik toen bar weinig, het hoofd te vol van persoonlijke beslommeringen.
Maar het ergste moest nog komen: want zo rond april kwam mijn absolute dieptepunt als tuinier! Ik weet nog altijd niet hoe ik het in mijn hoofd haalde maar ik heb toen voor de eerste, maar gelukkig ook tegelijk voor de laatste keer de gifspuit bovengehaald. Ik weet het - onvergeeflijk - mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa ...
Wat het was weet ik nog steeds niet - een soort rituele moord op de plek waar "wij" ooit een huis planden te bouwen? Een loutering? Een wegbranden van een onbestaande toekomst? Want heb ik toch niet net de afgebakende bouwplek platgespoten? ... Ach wat - voer voor psychotherapeuten of zo. Hoe het ook zij - de week er na had ik er al ongelooflijke spijt van! Op onderstaande foto zien jullie rechts boven de typische gelige vlek! Ai ai ai! Nu nog steeds, breng ik het gebruik van glyfosaat in verband met een onstabiele staat van de geest.
Er waren ook positieve zaken! Zie je de kale rechthoek grond op dezelfde foto? Toen we een hoekje van het vel landbouwplastiek optilden, bleken de Akkerdistels het te hebben opgegeven! Hoezee! Dus plastiek weg en ingezaaid met Cruydhoeck's "mengsel voor voedselrijke en kleigronden". Dat dat rap groeide zie je hieronder.
En de haag groeide goed! Dat kon moeilijk anders met die goede voorbereiding die ze gekregen had. Aan het begin van dit derde seizoen was ze al 80 cm hoog!
En het zaadmengsel voor kalkrijke grond deed het prima op de ingekalkte zandhoop! Maar laat je niet vangen - het Wildemanskruid heb ik er ingeplant.
 |
| Zicht op pikniktafel, Okkernoot en "bosje". Rechts het groepje Mispels. |
En op bovenstaande foto's de kentering: het platgespoten stuk had zich tijdens de zomer hersteld tot een jong hooiland, en de vegetatie nam vrede met de nieuwe situatie, net als ik.
 |
bleekgeel: hooiland
bleekgroen: gazon
lichtgroen: struiken
groen: boom
zwartgroen: haag
zwart: landbouwplastiek
beige: akker
lila: kalkgrasland (ook op groendak)
staalblauw: moerasje
rood: akkeronkruidenreservaatje
bruin: constructie
|
Echt een boeiende reeks om te volgen! prachtig.
BeantwoordenVerwijderenEn ach, wie over niets spijt heeft, heeft niet geleefd.
Als persoonlijke kwesties al geen invloed zouden mogen hebben op een mens... Blij toe dat het in orde gekomen is, blijkbaar.
BeantwoordenVerwijderenEn ik treed Huis met Tuin bij: heerlijke reeks.
Zo zijn tuin en tuinierder met elkaar in wisselwerking.
BeantwoordenVerwijderenEn in dat gebeuren wil wel eens iets fout gaan. Terwijl je misschien eerst dacht dat het "goed" of "nodig" was.
Overkomt ons allemaal op zijn tijd.
Lees met genoegen je verslag.
Een boeiend verslag, met zen ups en zen down. Maar wie heeft die niet eens, zoals je ziet ze gaan voorbij en je tuin ziet er heerlijk uit denk ik. Geniet van de komende lentedagen :)
BeantwoordenVerwijderenLieve groet
Rita