Doif

Had ik niet beloofd je op de hoogte te houden van nestelende bewoners van de carport? Na het bouwen van een luxe mussenappartement is iedereen natuurlijk benieuwd of er al iemand introk, en of dat überhaupt wel mussen gingen zijn...

Wel, het appartement is nog helemaal leeg. Er zijn trouwens nauwelijks mussen te zien in onze tuin. Blijkbaar prefereren ze een tuin met brede paplaurierhaag, iets verderop.

Maar er trok toch iemand in, helemaal aan de andere kant van het bouwsel. Boven op een steunbalk zit een duif. Gelukkig geen houtduif, dat zou het vrouwtje niet leuk gevonden hebben (ze heeft iets onbestemd tegen die beestjes). Het is een Turkse tortel.

Turkse tortels trachten al jaren te kweken in onze tuin. Ze hebben al op de gekste plekken proberen te nestelen, maar steeds op plekken waarvan ik denk - bij de volgende storm ligt dat nest er af. En vaak heb ik ook gelijk. Of is de nestplek zo open en bloot dat ik het ergste vrees met al die nestrovers in de buurt. Het nest is meestal ook niet veel - wat kriskras op elkaar gestapelde takjes die er uit zien alsof ze elk moment kunnen van de te wankel gekozen ondergrond af vallen, en met zoveel gaten er in dat je verwacht elk ei er door te zien vallen.

Maar vorig jaar verbaasden ze ons! Plots zaten er in de kardinaalsmuts aan de oprit een koppel jonge tortels - op wat een nest bleek te zijn.

We waren uitermate verbaasd want passeerden we niet elke dag onder die tak wanneer we naar het werk vertrokken? Geen enkele keer hebben we het nest of die broedende tortels gezien. Pas als de twee vetgemeste kuikens over de nestrand puilden merkten we ze op!

De foto maakte ik enkele dagen later. Toen zaten ze al niet meer op het nest, maar ontdekten ze de struik.

Maar dit jaar kozen het tortelkoppel alvast een stevige broedplek uit. 

Telkens ik door de carport passeer kijkt er één me met die grote kraalogen aan. Ze lijken alvast op hun gemak. Zelfs een wagen in en uit rijden schrikt ze niet weg.