De tovenaar van Oz.

Hebben jullie dat ook, zo van die paadjes in de tuin die zo vaak gebruikt worden dat ze op de duur uit niets dan kale grond of modder bestaan?

Wij hebben er zo ééntje. Een stukje pad dat smal tussen taxushaag en struikenborder doorheen gaat. Dat paadje is ook het meest gebruikte in de tuin vermits het de directe verbinding is tussen huis en centrale deel van de tuin.

Deze winter lag het door het vele gebruik ook heel diep.

Ik kon het zelf niet meer aanzien en dus duikelde ik enkele, van een ander paadje overblijvende, stukken blauwe steen op. In amper drie kwartier legde ik die mooi uit, een beetje ingegraven en vulde de grond er rond aan tot het weer wat plat en egaal leek. En dan ingezaaid met wat reparatie gazonmengsel.

En dan toonde ik dat aan 't vrouwke - instant scoren was dat.

Alleen vroeg ze zich af waarom ik dat al niet jaren geleden gedaan had, want lagen die stenen daar niet al zo lang in dat hoekje en dat bleek nu toch niet zo lang te duren, dat werkje ...

Stond ik daar met mijn mond vol tanden ...

Maar toch was ze kei-blij hoor.
Dat zag ik aan haar glimlach en stapje toen ze het stapstenen paadje uittestte.