Gelijk boter

“En als ge er om gaat, dan moet ge in diene winkel!” Want ik was er niet helemaal gerust in, als het biodivers vrouwke er alleen om zou gaan.

“Waarom mag ik niet in de Gamma, of in de Brico gaan kijken?” wierp ze nog op.

“Nee – want dat hebben ze misschien niet, en dan komt ge met iets naar huis dat niet goed is. Ga toch maar daar recht tegenover – daar hebben ze veel keus”.  Nu was ik van dat laatste niet helemaal zeker, maar ze zouden daar tenminste degelijk advies geven.

“En laat u gene aanpraten op batterijen hé – Deze keer moet ge toch wel deftig gerief hebben”. Want dat gepruts dit jaar - altijd platte batterij - dat ging toch niet meer, vond ik.

Nu dacht ik niet dat ze echt alleen zou gaan – want de aanschaf van goed gerief laat ze meestal aan mij over. Maar kwam ik vandaag thuis en daar begroette me toch een opvallend vrolijk vrouwke, die me onmiddellijk aan mijn arm naar buiten troonde.

“En? Ziet ge niks?” vroeg ze met blinkende oogjes.

Oei - Altijd een gevaarlijke vraag voor een man. Meestal zie ik inderdaad niks en dan is ze natuurlijk weer teleurgesteld – stomme wezens vindt ze mannen dan – die zien nooit niks!

Maar deze keer zag ik het gelukkig wel. “Ge hebt de buxushaag gesnoeid!” zei ik triomfantelijk!

“En dat ging gelijk boter!” zei ze gelukzalig.

“Ah!, ge zijt er om geweest?” vroeg ik nog, ietwat verrast..

“Ja hoor” antwoordde ze trots.

“OK, laat eens zien”, zei ik nieuwsgierig.

En dan schrok ik wel even, wat dat gerief was wel wat groter dan verwacht.

“Oei – zo groot!” was dan ook mijn reactie.

“vijf en veertig centimeter”, zei ze. “Het was de enige dat hij had”, voegde ze er aan toe, me wat verwijtend aankijkend – “Maar het is wel speciaal voor Buxus”.

Ik taxeerde het ding en probeerde dan aarzelend … “’t zal niet goedkoop geweest zijn zekers? – want dat is nogal een duur merk”.

“Maar wel goed hoor – dat ging gelijk door boter” wierp ze op, waarmee ik wist dat de prijs boven haar voorgenomen budget zat.

“Ik snap niet hoe ik dat al die jaren gedaan heb”, voegde ze er aan toe.

“Gelijk boter” zuchtte ze nog.