‘t Is een stokje dat hier hangt.
Echt waar ik ben een houtje.
Zo een twijgje dat niks vangt.
Zo een twijgje dat niks vangt.
Echt waar dat doe ik niet.
‘k Zal je heus niet eten,
want een twijgje bijt toch niet?
Wat zeg je nu - ruikt naar bedrog?
Van top tot teen in 't glanzig-groen -
Van top tot teen in 't glanzig-groen -
zo’n twijgje vertrouw je toch?
Kom maar dichter bij dit takje,
je lijkt me wel een leuke hap.
Vlieg maar dichter en ik pak je.
In een flits zal het voorbij zijn,
in een tel is het gedaan.
*
- kijk -
- kijk -
Het deed zelfs geen greintje pijn.
Lestes viridis
De Houtpantserjuffer
- de biodiverse tuinier -
Er hangen vooral gekke blaadjes aan dat twijgje,doorschijnend en al:D
BeantwoordenVerwijderenLeuke foto (en tekst)
't is bijna herfst hé ;-)
Verwijderendie juffer heb ik nog niet gezien, schoon beest. Lijkt wel van blik gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenHij heeft inderdaad een blikkerig pantser - lastig om te fotograferen - makkelijk overbelicht. Dit beest legt zijn eitjes in de schors van takken die boven het water hangen - van daar de naam Hout-pantserjuffer. Daarom laat ik die takken van de Mispel ook gewoon boven het vijvertje hangen - zodat de larfjes in het water kunnen vallen.
BeantwoordenVerwijderenMoh, dat blijft hier maar doorgaan dat rijmen en dichten!
BeantwoordenVerwijderenEen heel charmant dierengedichtje!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig dier, toen ik hem ging goochelen vond ik bij toeval ook de naam van een juffer, die ik in mijn tuin nog steeds niet had kunnen thuisbrengen. Dat was een azuurwaterjuffer. Dank zij jou, dus.