Verschoot ik me daar een bult! Zet ik met het winterzonnetje even de deur wagenwijd open, want je moet wel af en toe even de bedompte lucht buitenlaten uit die plantenoverwinterplek. Was ik nog geen twee minuten terug binnen in de woonkamer- en werd onze wintertuin al onmiddelijk gekraakt!
En niet zomaar door eender wie, maar door een oude bekende! De lokale groene politie had er al een hele kluif aan! Ze noteerden al een hele waslijst aan overtredingen: het molesteren van pimpelblauw gevederden, het wegjagen van soortgenoten (en dat terwijl er genoeg is voor iedereen), stalken, poging tot inbraak, constant een hoge borst opzetten, geniepig vanuit het struikgewas begluren, ... en dan nu ook nog het kraken van een wintertuin!
Dus daar zit Roodborst me even doodleuk tussen de kamerplanten! In het geheel niet ontdaan van mijn terugkomst, hopt ie over de vensterbank, gaat parmant even parkeren op het hoofd van de blauwe reiger (een tuinornament! - niet alle vogelsoorten zitten in onze veranda ;-)), piept vanaf die plek naar buiten met een blik alsof ie zegt -"hé, mooi zicht vanaf hier op de tuin". Gaat dan nog even de vogelkooi dag zeggen (daar verbleef ie in het voorjaar enkele uren - zat ie in de nor wegens poging tot inbraak 'door middel van het heel hard met het hoofd tegen de vensterruit vliegen' - moest dan van de groene politie even zijn roes uitslapen), om me tenslotte dan toch in het oog te krijgen!
En dan werd het even hectisch! De jongste zoon kwam te hulp, snel werd de dubbele deur ook opengegooid en door middel van wat armgewiek en een opengehouden gordijn werd de kraker uitgezet!
Nadien werd er even gedebriefd en werden de ordehandhavers geprezen voor hun doortastende en onmiddellijke aanpak! De pers morde, want het was allemaal zo snel gegaan dat er geen kiekjes konden gemaakt worden, maar het argument was dat er angst was voor een uitbraak 'door middel van het heel hard met het hoofd tegen de vensterruit vliegen' - en dat dat wel eens slecht had kunnen aflopen dus, dat wachten op de pers.
Want het mag me dan een gangster zijn - toch willen we hem niet kwijt ...
In een vergeten uithoekje van Vlaams-Brabant wordt sinds 1990 een tuin ekologisch beheerd. Na jaren vonden de bewoners de titel "biodiverse tuin" heel passend! Voortdurend verwonderd over wat hier allemaal rondvliegt, kruipt en zwemt willen we deze rijkdom blogsgewijs met jullie delen. Welkom in onze tuin!
Mooi verhaal! Roodborstjes vertonen in hun gedrag een merkwaardige mix tussen intimiteit en assertiviteit.
BeantwoordenVerwijderenTrouwens, zou dit nu een "wintergast" zijn?
hihihi, het blijven fascinerende vogeltjes!
BeantwoordenVerwijderenZit maar niet in met een roodborstje en een raam:
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.youtube.com/watch?v=wtwIlifaTIQ
;-)
Prachtig verhaalt, ik vind het ook zo een leuke vogeltjes.
BeantwoordenVerwijderenMeestal blijven ze goed uit onze buurt, hij vond je verandea zeker een heel speciaal plaatsje :)
Lieve groet,
Rita