De perfecte aankoop

Kocht ik vorige week - toen was de gemiddelde dagtemperatuur nog zo'n 12 graden hoger dan nu - in het grootwarenhuis waar we onze wekelijkse inkopen doen - een slee.  Had ik het ding nogal opvallend in de gang geparkeerd - dus zodra de rest van het biodiverse gezin thuiskwam waren de schampere opmerkingen niet uit de lucht.  Waar we dat ding nu weer gingen opbergen - want wanneer zou het hier nog eens sneeuwen? De lente was al begonnen!  En of ze er niet ook gelijk sneeuw bij verkochten?  En een bergaf?

Toegegeven - ik heb er naar gevraagd, maar er werd geen sneeuw of bergaf bijgeleverd.  Maar de vriendelijke kassier verwees me dan naar Oostenrijk, waar ie zelf recent een sneeuwdikte van 1,2m vastgesteld had!  Nu zou ik al blij geweest zijn met 12 cm - en aan huis geleverd, liefst in vlokjes.  Maar helaas - ze konden niet helpen.

Maar ik had er toch een goed gevoel bij.  De slee die ik koos straalde een zeker vertrouwen uit.  Uit de ganse stapel (ze waren in aanbieding) leek die slee me daardoor de beste, alhoewel je verder geen verschil zou kunnen zien, mocht je ze op een rijtje uitstallen.  

Maar sinds die slee in de gang stond, ging de buitentemperatuur met rasse schreden omlaag - in zoverre zelfs dat het er even op leek dat die, maanden geleden aangekondigde horrorwinter er toch nog aan kwam zetten.  Dus toen vrijdagnamiddag, zo tegen de tijd dat ik mijn buro opruim en de pc afsluit, die vlokken begonnen te vallen, steeds sneller en dikker- wist ik dat Slee hier voor iets tussenzat.

En nu, na een namiddag dat de kinderen het bevroren en witbesneeuwde gazon al sleeënd zowat verdisterweerd hebben, ben ik er van overtuigd dat het de perfecte aankoop was. 


O, ja - voor ik het vergeet - ik heb vandaag ook nog de "op het eerste gezicht foto" van februari gemaakt ;-)