Stalker of fan ?

Was het biodivers vrouwke vandaag de bladeren aan't harken - werd ze voortdurend bespied vanuit het overblijvend gebladerte van de haag.  Eerst keek ze wel wat op, want het geritsel was toch wel heel dichtbij zo, terwijl zij nogal in't rond zwaaide met de grote gritsel.  De kleine ritselaar was geenszins bang van aard.  En terwijl de bladhopen steeds hoger werden, keken daar twee kraaloogjes haar steeds fars aan.  Nu hier, dan weer daar.  Tot ie daar plotsklaps in vol ornaat verscheen!  Een rode, van trots opgebolde borst, en een klein, ietwat zenuwachtig knikje door de knieën, de vleugels in een mooie bocht naar achter gevouwen ... meneer Roodborst liet zich echt wel van zijn mooiste kant bewonderen!  En van zo dichtbij!  Had het biodivers vrouwke haar fototoestel vastgehad - 't had nooit zo dicht gekomen.  Maar werd ze nu gestalkt of was ie gewoon fan van mooi werk?  Ik hou het op het laatste, alhoewel het ook een herfstige verliefdheid kon zijn. Met haar blauwe fleece leek ze wel een grote mevrouw blauwborst zo ;-)