De man staat
en kijkt omhoog
de bijl voelt waarachtig
loom
gaat zijn blik
het valt hem zwaar
vandaag te vellen
een vriend
hij slaapt
een winters rust
waaruit hij nooit meer
waken zal
een laatste slag
zo rolt hij zwaar
zo rolt hij zwaar
een traan
en kraakt
Mijn vriend
het valt me zwaar
mezelf te vellen
in hout
mezelf te vellen
in hout
Mijn vriend
voor gedichtendag 2015
De biodiverse tuinier
voor gedichtendag 2015
De biodiverse tuinier
Een herkenbaar gevoel, mooi neergeschreven.
BeantwoordenVerwijderenWie van bomen houdt, zal het begrijpen. Mooi gedicht.
BeantwoordenVerwijderenje bent uit het goede hout gesneden, dat voel je ;)
BeantwoordenVerwijderenElk jaar, bij het verlaten van het bos, heb ik dank gezegd en mij verontschuldigd.
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven.
BeantwoordenVerwijderenDe akte van berouw der houthakkers. Knap.
BeantwoordenVerwijderen