De kooi

"En waar dient dit voor?" vroeg de bevriende tuinier, die vijverplanten kwam halen.

"Oh, dat?  Dat is voor de kinderen", zei ik quasi-achteloos - "voor als ze stout zijn."

De blik in zijn ogen was de foute grap waard :-)

"Ach nee man", stelde ik hem gerust. "Dat is toch om hout in te stapelen. Dat hoort rechtop te staan. Komt nog een dakje op."

"Oh.", klonk het oprecht opgelucht.  "Kan jij lassen dan?"

"Nee hoor, maar mijn Pa kan dat."

"Hmm - goed gedaan.  En waar moet dat heen?"

"In een hoekje van de kippenren.  Dat wordt deze herfst aangepakt.  Is heel erg nodig - zo een rommeltje!"

Dat 'in de herfst' liep wel wat uit, want het was pas in de vroege lente dat Middelste en Jongste zoon en één van de Lieven meehielpen het gevaarte naar zijn bestemming te seulen.

Ter plekke werd dat mooi rechtop en horizontaal gezet, en met de pootjes verankerd.

Alvorens we aan het dakje begonnen, moest ik eerst nog bij Schoon zus en Zwager langs, want die hadden nog een ganse stapel oude dakpannen liggen.  En daar mocht ik er gerust tachtig van hebben.

En daarmee kende ik de maat van de pannen, en konden de dakspanten op de goeie afstand gelegd worden.

En daar gingen dan die mooie pannen op!  Je ziet aan de Kersebloesems dat het ondertussen al ver in de lente was.

Een gootje moet voor de opvang van het regenwater zorgen.  Dat moet op termijn een constante drinkwateraanvoer voor de kippen zijn - tenminste, wanneer het regent.  Hoe dat er precies moet uitzien, weet ik nog niet - het is nog maar een vaag idee.

Op deze foto zie je goed het gat dat we in de heg maakten, als toegang tot dat deel van de kippenren. Het is de bedoeling dat dat ooit een mooi gesnoeide doorgang wordt, misschien mét boog. Of niet - want zo'n boog ontneemt het zicht op dat dakje. We denken er nog over na.

Aan de achterkant werden nog enkele oude betonplex-platen bevestigd, tegen de regen.
En met hout erin - ziet die houtstapelkooi er uit zoals we in gedachten hadden.