Hij is wit! Witterdanwit!! Sneeuwvlokjeswit!

De rust is teruggekeerd.  Kinderen zijn naar bed.  De boom is opgetuigd en staat trots te blinken in de wintertuin.  Flarden van Happy song zweven door het huis.  Daar kan ik zo van genieten zie - mijn biodiverse madam die zich weer met een onwaarschijnlijk groot doorzettingsvermogen (zo zie ik dat toch) door een nieuwe partituur worstelt.  Dan horen we wekenlang dezelfde passages Canon in D, Balade pour Adeline of zoals nu - Happy song.  Niet dat mij dat stoort - integendeel - op zulke momenten kan ik zo gewoon stomweg diep gelukkig zijn.  Acht kent ze er al - pianostukjes, en zwoegend op nog een tweetal.  Het repertoire mankeert nog een kerstnummer, zeker nu.  Maar nu ik er over nadenk zit Cohen's Hallelujah toch al aardig in de lijn.

Het was weeral een gevuld weekend.  Vrijdag tijdens de rit naar 't werk eerst nog nieuw banden op de auto laten steken - we willen niks riskeren deze winter.  En terwijl de garagisten druk bezig waren, iets verder in de straat een tuincentrum binnengestapt.  Zo één waar je zelfs kookspullen en kattevoer en boeken kan vinden, en in het seizoen ook kerstspullen blijkbaar.  Dus holderdebolder (want 'kmoest nog naar 'twerk weet je) en in een opwelling nieuwe kerstspullen gekocht.  Wat er nu allemaal niet in een boom gehangen wordt!  Ik keek mijn ogen uit! En alles was zo'n beetje per kleur gesorteerd, dus kiezen was mogelijk binnen de gegeven tijd. Dus liet ik me verleiden tot een volledig witte outfit.

• acht glanzend witte glazen kerstballen
• acht matwitte glazen kerstballen
• zes zilverwitte paddestoelen in glas
• een doos vol kleine wolwitte balletjes
• een trosje heel kleine witte glasballetjes
• twaalf pluizige kerststerren
• twaalf spierwitte sneeuwvlokken
• vier ietwat vuilwitte (ik vrees dat de spierwitte op waren ...) slingers met ingeweven zilveren sterretjes
• een slinger lichtjes van zes m - en nog één van negen m (want de twijfel sloeg toe), beide met acht! ingebouwde programma's voor een lichtspektakel naar ieders wens :-)
• twaalf glitterwitte balletjes, achteraf gezien blijkbaar uit piepschuim - want toen ze vielen gebeurde er ... niks
• twee pakjes met elk  tien meter crème parelsnoer
• En top of the bill: twintig ietwat bleek pistachekleurige pluimkwastjes, mèt kralen!  Kunt ge zonder?

 Het werd nog net geen financiële ramp, dank zij de stevige kortingen op enkele artikelen :-p

Thuis werd het gelukkig enthousiast onthaald.  De biodiverse madam geloofde haar ogen niet dat ik zo'n ommezwaai maakte in kerstboomstijl!  Van de klassieke bonte ballenshow opgeluisterd met houten figuurtjes naar een trendy outfit!!   Maar hier zat wel een doordacht plannetje achter!  Er werd namelijk al enkele dagen gemopperd over de boom.  Kerstboom gaat namelijk al vijf jaar mee.  En voldoet niet meer aan de hoge esthetische kwaliteits eisen van de biodiverse kroost en madam.  Er schort iets met de takken of zo - dat er gaten inzitten en dat er bovenin zo'n rare toef groeit. 

Dus met die nieuwe outfit was alle kritiek weggesmolten als sneeuw voor de zon.  Kwestie van de focus te verleggen ;-)

Ik hoor jullie al zeggen: een kerstboom die vijf jaar meegaat!? ... die biodiverse madam zal wel gelijk hebben zeker - over dat esthetische.



2007 ... bont

Maar milieubewust als ik ben, en ook wat plant-aardig, kon ik het niet meer over mijn hart krijgen om elk jaar weer zo'n sterfboom aan te schaffen.  Ik wou een duurzamer model.  Maar bestond er dan geen alternatief voor de kunstboom-die-wellicht-decennia-meegaat?  Je ziet het aan de tuinen met een afgedankt-kerstbomen-bosje dat sommigen het dilemma omzeilen door elk jaar een boom met kluit te kopen - "die kan ik dan uitplanten in de tuin". 

Maar ik mag niet spotten - we hebben dat zelf ook gedaan - zo'n kerstslachtoffer uitgeplant.  En hij deed het heel goed, tot een winterstorm 'em eens scheef zette, en een volgende storm nog schever ...  en toen was het tijd om iets anders te planten.  Sindsdien staat er een Winterlinde, en ik ben er eigenlijk wel blij mee - beter voor de bijen. 

We hebben dan enkele jaren geprobeerd een uitgeplante kerstboom elk kerst weer uit te spitten en weer binnen te nemen ... was geen goed idee.  Die Fijnspar was dat snel grondig beu en weigerde het derde jaar verdere dienst.  Dus heb ik het op een andere boeg gegooid.  Die naaldbomen in de bergen staan toch ook in niet veel grond?  Een ruime pot zou toch moeten voldoende zijn?  De pot van de jaarlijkse trompetbloem werd geconfisceerd en na de kerst ging de boom-met-kluit er in, met een fikse portie compost er bij.

                     2008 bont                                              2009 rood en beige                                        2010 blauw en zilver

Kerstboom is een Zilverspar.  Ons biodiverse madam vindt het maar een gek zicht in de zomer, zo'n kerstboom-in-pot op de terras, maar daar trek ik me niks van aan!  Water geven en af en toe wat voedsel, tot nu toe ging het goed.  Met mijn bonsai's lukt dat ook - dus waarom niet met een kerstboom?  En de pot staat op wieltjes, dus de wintertuin binnen schuiven voor de jaarlijkse opsmuk gaat vlot.  In de wintertuin gaat de verwarming pas aan als het echt vriest - dus doodgaan aan uitdroging en teveel warmte in de winter zit er gelukkig niet in.

Kerstboom trok dit weekend zijn nieuw pak aan, en het ging er gedisciplineerd aan toe.  Kamerheren van dienst waren de biodiverse papa, dochter en jongste zoon. De biodiverse mama houdt zich daar ver vandaan - ze krijgt al de zenuwen als de sint nog maar de deur uit is, want dan staat kerst weer gauw voor de deur - en om één of andere reden heeft ze een hekel aan de boom optuigen ...?  Maar het ging goed - na jaren kennen ze de volgorde al ;-)  : eerst doet papa de lichtjes, dan samen de slingers en daarna kregen ze vrij spel met de ballen, sterretjes, sneeuwvlokken en  ... pluimen!?!

Het resultaat versie 2011 WIT !!!!!

Prettige Kerst iedereen!