Niet voor gevoelige kijkers

Boomknuffelaars onder jullie weze gewaarschuwd. Dit blog kan schokkende beelden bevatten!

Ik maakte deze fout al eerder in de tuin, maar misschien niet zo opvallend als hier. Drie bomen zo dicht bij elkaar planten, dat moet slecht aflopen. Had ik toch geen rekening gehouden met de grootte van een volwassen kruin. Want elk van de bomen op de eerste foto kunnen op zich al behoorlijke proporties aannemen: een zomereik, een haagbeuk en een winterlinde, laat staan dus drie bijeen ...

De eerste twee maken deel uit van de wilde heg, en daar was het de bedoeling dat er maar één exemplaar mocht uitgroeien tot een volwaardige boom. Voor die tweede was er eigenlijk geen plaats. En ik heb al eerder verteld dat Haagbeuk mijn eerste keus was.

Dus na het knotten van Linde, begon ik aan Zomereik. Maar in tegenstelling tot de linde, moest deze helemaal weg. Dat deed ik voorzichtig. In stukken en beetjes werd de boom ontmanteld. Tak na tak werd verwijderd en tot brandhoutstukjes verzaagd.

Een taak die met behoorlijk wat pijn in het hart en spijt gebeurde. Maar toen de stam tenslotte tegen de grond lag, deed het biodivers vrouwke een geniaal voorstel – ”of we daar geen bank konden van maken, van zo’n stam”?

Eigenlijk had ze verwacht dat ik de stam in zijn volledigheid zou gebruiken, maar dat is gedikke erg zwaar! In twee zagen was beter, dan kan ik er nog twee zitbanken van maken!

Ik koos voor de eerste bank voor een simpele vormgeving. Iets dat ik dezelfde dag nog kon realiseren. Het moet namelijk vooruitgaan, want er ligt nóg werk te wachten in de tuin. En dat moet allemaal nog af tegen de 7e juni, want dan komt iedereen kijken.

Onder de “poten” liggen voorlopig enkele stukken boordsteen die ik op overschot had. Dat moet voldoen tot ik iets beter vind. De stamstukken werden een stukje uitgehold, net genoeg om de halve stam er te laten inpassen.

En voilà.  Een nieuwe zitplek in de tuin!
Nu nog eens nadenken hoe ik er een rugleuning aan krijg…