 |
| 1997 |
 |
| 2012 |
We zijn evenzoveel jaar ouder - nogal wiedes, en net zo lang getrouwd!
Vandaag vieren we dat, trouwens.
Precies op de minuut dat deze log gepost werd, stonden we vijftien jaar terug in 't gemeentehuis.
Twee kinderen extra heeft dat opgeleverd, die vijftien jaar - en een hoop haren minder - alleen de grijze blijven nog over ;-) allez - bij mij toch - bij het biodivers vrouwke valt dat nog goed mee!
Een maand terug kreeg ik het vrouwke en de jongste zoon zo ver deze foto te maken, zo tussen de regenvlagen begin mei door. De breedhoek kwam daarbij van pas, alhoewel ik links toch een stukje mis.
Wat verschilt er nu allemaal?
Aan het huis is bijgebouwd (een wintertuin), alhoewel je dat door al het weelderige groen niet zo goed kan zien.
En de tuin is ... geëvolueerd. Lees er de reeks maar op na. De bomen zijn groot geworden, de struiken gevuld, de borders aangelegd, ... en heraangelegd. Het heeft in zijn geheel meer structuur gekregen, en meer biodiversiteit ook, wat de bedoeling was.
De moestuin kreeg een strakker aanzicht (zie het hekje en de buxushaagje op de foto), het moerasje werd een vijvertje (rechts in beeld) en de waterput werd wat aangekleed. Het kasseien pad werd herlegd en uitgebreid en de pomp werd verschoven van plek.
De zomereik aan de rand van de moestuin is deze winter geknot. Dat begon te veel licht weg te nemen van het moes - en er viel te veel honingdauw uit.
Er is dus veel veranderd ... maar sommige dingen blijven nog steeds hetzelfde.
Ik heb nog steeds een strooien hoedje op wanneer de zon schijnt, de compostbakken staan nog steeds op dezelfde plek, het winterkoninkje broedt nog steeds tegen het tuinhuis en ... wellicht het belangrijkste ... ik zie mijn vrouwke nog steeds even graag als vijftien jaar terug. Wat zeg ik nu! Met enige stelligheid kan ik zelfs zeggen dat ik ze nog gragerderst zie dan toen.
En het vrouwke zelf - zij komt nog steeds met dezelfde flinke tred om de hoek van het tuinhuis stappen, kijkend waar het ventje nu weer blijft. Want als die achter in de tuin zit, vergeet hij tijd en wereld.
En ik, ik wordt nog altijd week om het hart als ik ze zie stappen - mijn vrouwke.
Dus laten we afspreken dat we binnen vijftien jaar deze foto nòg eens maken? En met evenveel liefde?
Moh zo schoon seg, nen dikke proficiat. het is mooi veranderd, maar ook mooi 't zelfste gebleven! Schol!
BeantwoordenVerwijderenDie vergelijkingsfoto's vind ik iedere keer weer bijzonder fascinerend. Er is duidelijk een en ander veranderd - ten goede veranderd, bovendien.
BeantwoordenVerwijderenMaar bovenal: proficiat met jullie 15 jaar huwelijk! Dat jullie elkaar nog lang mogen mogen.
Proficiat met 15 jaar huwelijk (kaap hebben we hier vorig jaar ook genomen). De boompjes zijn inderdaad flink gegroeid op 15 jaar. Links is er één die ondertussen al flink terug is ingesnoeid heb ik de indruk.
BeantwoordenVerwijderenHéél leuk die twee foto's te vergelijken. Alles volwassener geworden; mooi hoor dat begroeide schuurdakje. Heerlijke tuin.
BeantwoordenVerwijderenEn van harte gefeliciteerd met het huwelijksfeest en nog vele mooie jaren!
Gefeliciteerd met jullie biodiverse huwelijk! Hopelijk worden er nog veel mooie tuinideeën geboren.
BeantwoordenVerwijderenWat een beeld!
BeantwoordenVerwijderenProficiat bij zoveel schoons ;)
Ongelooflijk, wat een verandering! Zo'n leuk idee. Wij staan hier aan het begin van die eerste 15 jaar (net verhuisd), ik kijk al uit naar over 15 jaar! Proficiat met jullie huwelijksverjaardag...
BeantwoordenVerwijderenhé - danke iedereen :-)
BeantwoordenVerwijderen