Vond ik vorige week enkele zakjes kolleblommen op mijn buro. Een leuke attentie van een collega, die weet dat ik daar altijd wat mee kan aanvangen.
Krijg ik met zo’n stapeltje zaadzakjes enorme zin in guerrilla gardening. Ben ik nu aan het uitkijken naar kale plekjes in de omgeving die wat rood kunnen gebruiken. Wegbermen bvb, of braakliggende stukken verkaveling. Het zou leuk zijn deze wat aan te kleden zodat ze er volgend jaar uitzien als mijn akkertje op dit ogenblik: flamboyant rood!
De zakjes passen binnen de 100-jarige herdenking van de Groote Oorlog. Tijdens en na deze verschrikkelijke jaren werden de kapotgeschoten, door kanonkogels doorploegde slagvelden rood gekleurd. Door bloed, maar ook door klaprozen. Luitenant-kolonel John Mc Crae schreef er in 1915 een aangrijpend gedicht over "In Flanders Fields, where poppies blow". Hij overleefde de oorlog niet, maar zijn gedicht ging de wereld rond.
Nu is mijn idee om met die zaadjes aan guerrilla gardening te doen misschien niet zo gepast, gezien guerrilla ook een vorm van oorlogvoeren is. Maar klaprozen lenen zich er goed toe, vermits het een pioniersoort is. Kale, omgewoelde grond is hun favoriete milieu, en ze kunnen jaren als zaadje in de grond wachten tot ze weer eens aan de oppervlakte komen. En dan kleuren ze plots de velden in een passioneel rood, vol van symboliek!
Dan mag je gerust je zin in onze tuin komen botvieren. Ik probeer al jaren klaprozen te zaaien, maar slaag er niet in. En hier wat verder ligt een enorme berg grond die momenteel volstaat met klaprozen andere pioniersplanten. Echt een prachtig zicht.
BeantwoordenVerwijderenDie laatste foto is wel bijzonder!
Leuk plan! Doen! Groetjes, Hetty
BeantwoordenVerwijderenHet heeft altijd wat, zo'n groot veld klaprozen. Maar ik moet ook altijd denken aan slagvelden, waar ze op gedijen.
BeantwoordenVerwijderenGuerilla gardening: leuk. Wist je dat ze het ook met zaadbommetjes doen: klei met zaden erin - dan kun je verder gooien...
Gewoon doen. Klaprozen zijn top.
BeantwoordenVerwijderen