Druk doende

Dus nee, als je wou vragen of ik terug in een winterslaap gesukkeld ben - alhoewel dat met de temperaturen van de laatste weken nog wel aannemelijk zou zijn.  Nee, niet dus - ik ben druk doende.  Nog zes daagjes en dan is er weer de tweejaarlijkse opentuinendag in ons dorp.  Vier tuinen kan je bezoeken!  En ze zijn met een fietslus met elkaar verbonden (13km - ook als wandellus te beschouwen).

En ik heb hopen te doen.  En dan is mijn eigen tuin nog alleens niet open.  Stel je voor dat ik dat er ook nog bij moest doen ...

HIER pen ik soms neer hoe het vlot - die lokale voorbereidingen voor de Velt-ecotuinendag.

Maar ik vond toch ook tijd om de op-het-eerste-gezicht-foto van begin deze maand te posten.  Mocht je dat nog niet gemerkt hebben: hij staat al een weekje of drie HIER.

En nu de brochure voor de opentuin-bezoekers naar de printshop brengen.  Mmm ... hoeveel zouden we er nodig hebben?

Zal ik er alvast ééntje voor jou reserveren?  Je komt toch ook?  En breng je fiets mee - 't landschap is hier heel mooi, en ondertussen heel schoongeregend ;-)  Dat is om extra fris voor de dag te komen op zondag 2 juni.  We hopen natuurlijk op zon - volgend weekend.  En wij niet alleen, Muggenbeet opent ook zijn tuin, net als Landseinde, die wat met koudwatervrees zit.  Maar het komt allemaal goed!  Want het Velt-publiek is een aangenaam publiek ;-)

Tuinevolutie XVII - 2006

De bovenbouw van de wintertuin raakte in 2006 gelukkig wel af – wij blij natuurlijk! 

Plots stond daar een stalen geraamte boven op de muurtjes.

En met glas er in, dak en kroonlijst er op zag dat er opeens heel goed uit!

En dan kon werk gemaakt worden van de binnenafwerking: elektriciteit, verwarming, licht, muurbekleding en vloerbedekking. Die dwarse, korte muurtjes dienen om er later een brede natuurstenen vensterbank op te plaatsen.

Op deze foto is de grondlaag voor de "crepi" tegen de muur al gelegd.

Maar eerst werd dat nog gebruikt om met het eerste lentezonnetje wat te zaaien in pot.

Dat jaar werd fiks verder gemetst aan de keermuur bij de okkernoot. 

Het boogje is de toegang tot een egel-overwinterplek

Die zomer begonnen we eindelijk aan de vijver. Nu lag daar sinds het eerste jaar van de tuin een moerassige laagte waar we nu toch eens echt een vijvertje wilden van maken. Maar dat werk kwam niet alleen. Want het kasseien pad dat mijn vader in 1993 langs het tuinhuis legde was sindsdien serieus gesleten. De zijkant was afgebrokkeld en haast alle kieren werden ingenomen door onkruid. Wat zeg ik – er was een breed stuk dat gewoon verdwenen was onder het groen!

Er moest dus een steviger boord komen tussen pad en graanakkeronkruidenveldje om dat afbrokkelen tegen te gaan. Het pad moest helemaal opnieuw gelegd worden, waarbij er dan ook een keermuurtje moest gemaakt worden als rand met de vijver.  Aansluitend kreeg de lelijke betonnen waterput een mooiere omhulling in baksteen.

Een heel werk dus! Gelukkig hielpen Oudste en Middelste zoon stevig mee. Dat lazen jullie al HIER.
 

Zij deden het grootste werk wat uitgraven van de vijver en afvoeren van de grond betreft. Maar het metsen en gezwoeg met kasseistenen was weeral voor mij. Een werk dat, zoals veel van dergelijke constructiewerken in de tuin, niet meer tijdens hetzelfde jaar helemaal afraakte.

Het randmuurtje is af en gevoegd en de vijver is klaar om gevuld te worden.
Er staan zelfs al wat planten te wachten in het diepe deel

Door al die werken werd de tuin rond het tunhuisje herschapen in een werf.  En dat bleef nog maanden zo!  Door de winter konden we er pas in het voorjaar 2007 aan verder werken.  Maar we bleven daardoor niet stilzitten.  Nog net voor het nieuwe jaar begonnen we aan de eerste hakhoutkap van de wilde heg. 
Maar daarover allemaal meer in de volgende aflevering van de Tuinevolutie-reeks.

bleekgeel: hooiland
zonnegeel: border

bleekgroen: gazon

lichtgroen: struiken

groen: boom & ook wel bosvegetatie

zwartgroen: haag
bronsgroen: lianen of klimplanten

zwart: landbouwplastiek

beige: akker, en kippenren

lila: kalkgrasland (ook op groendak)

staalblauw: moerasje

rood: akkeronkruidenreservaatje

bruin: constructie
grijs: verharding

Terug naar het begin? Klik hier voor 1990
Het vervolg lees je HIER.

Schandalig verwaarloosd

Schandalig verwaarloosd ...

Daar lijkt het wel op, de laatste tijd zo, hier op deze blog.  Terwijl AnneTanne zo moedig is om bvb de draad van haar Op-het-eerste gezicht reeks weer op te pikken heb ik deze maand nog niks gepubliceerd wat op-het-eerste-gezicht betreft.  Maar geen nood ... de foto is wel gemaakt, maar ik heb gewoon mijn schaarse tijd in een ander project gestoken.

En dat projectje vinden jullie HIER.

Maar die op-het-eerste-gezicht foto blijf ik jullie wel schuldig... daar doe ik binnenkort iets aan.  Beloofd.